Mam toksyczną nadopiekuńczą matkę i z wiekiem jest coraz gorzej...

nie mam już siły, za parę lat stuknie mi 30stka, a ona codziennie do mnie wydzwania na ogół po parę razy, pyta co jadłam, rano wydzwania by zakomunikować, że jest zimno i mam się ciepło ubrać (oczywiście nie mam smartfona z pogodą, termometru, balkonu, własnej intuicji co do pogody), nie mieszkamy razem, ale blisko siebie, a ona mówi, że najlepiej jakbyśmy mieszkały w tym samym bloku... ja mam tak dość, kocham ją, ale nie mam sily, a co najgorsze jak jestem z kimś w związku to jestem dokładnie taka sama jak ona! osaczam, aż facet ma dość... czy da się to wyleczyć bez psychologa i terapii?

Nie odbieraj od niej telefonów i kropka. A jeżeli twoja komórka ma taką opcję, to zablokuj numer matki.

czy da się to wyleczyć bez psychologa i terapii? xxx Ale co to niby ma znaczyc? Przeciez wlasnie terapia sie to leczy. Tak jakbys sie pytala czy da sie zlamana noge wyleczyc bez chirurga i gipsu

parę razy tak było, że nie odbierałam, bo np. spalam albo miałam wyciszony telefon i jak ona po serii (8-20 telefonów, kilka smsów) nie uzyskała odpowiedzi ode mnie to po prostu przyjeżdżała (ma klucze)

Nie mam pieniędzy ani czasu na terapię, pracuję codziennie po 8 godzin, do tego dojazdy 2 i pół godziny dziennie ponad 10 godzin tracę, potem już tylko śpię

Oczywiście że z wiekiem będzie coraz gorzej. Odcięcie pępowiny jest stresujące i dla matki i dla dziecka dlatego - i tak chyba było u Ciebie - odsunęłyście od siebie tę konieczność w wieku 15-20 lat kiedy następuje tradycyjny bunt. A im dalej w las tym głębiej, dlatego naprawdę nie zwlekaj ze zdrowym, dorosłym buntem, bo w wieku 40 lat będzie jeszcze trudniej, a matka wkrótce sama będzie wymagać opieki, co utrudni sprawę. Tu nie terapia jest potrzebna a konsekwencja i stanowczość.

ale jak? kiedy jej mówię, nie dzwoń tyle razy dziennie to się obraża i nie dzwoni wcale. zamiast 1 telefonu na dzień jest foch. wiele rzeczy do niej nie dociera. co najgorsze kiedyś poszłam na terapię (NFZ), też w jej sprawie, ona też miała chodzić i co się stało? Zaprzyjaźniła się z panią psycholog :O i miałam wrażenie, że psycholog trzyma z nią sztamę i przestałam jej ufać ( że doniesie mamie)