Nie mam zadnych ambicji

i bardzo dobrze mi sie z tym zyje, zadnej presji, planow, wiekszych marzen. Zyje codziennoscia i daje mi to poczucie szczescia. Ale co chwile ktos probuje mi wmowic, ze takie zycie to dno

bo to dno. ale ja tez tak mam jak ty - zyje z dnia na dzien bez ambicji, tylko mi z tym zle i wiem ze to nudna egzystencja. czlowiek jednak musi sie rozwijac i miec pasje.

dnem jest to ze ruch.ales tydzien temu

Trudno tak pisać nie znając konkretów. Z czego żyjesz, jak żyjesz...itp... Może to nie brak ambicji tylko szczęście. Chyba że żyjesz z zasiłków i/lub kątem u rodziców to co innego.

przez pół roku ob.ciagam i skacze po kozich napletach starszych panow, a potem nastepne pol roku odpoczywam w Vichy za te pieniązki

Jestem po trzydziestce Jezdzilam troche po swiecie pracowalam, ale nigdy nie zbobylam dobrego wykształcenia. Moim najwiekszym szczesciem i "osiagnieciem " jest moj mąż. Dla mnie przystojny , dobrze wyksztalcony, dobrze zarabia, dba o mnie i dzieci, traktuje z szacunkiem.PO prostu kocha. Nie pracuje od dluzszego czasu, specialm sie w roli matki i kury domowej. Woze dzieci do szkoly, przedszkola, na rozne zajecia. Ta nuda daje mi poczucie szczescia, nic nie musze sobie udowadniac. Nie mam ambicji, aby chodzic do pracy i zarabiac ( finansowo zyje nam sie spokojnie). Maz mnie nie wygania, nie zmusza, nie nudzimy sie w swoim towarzystwie. Ale widze po pytaniach od znajomych, rodziny, ze moje zycie odbiega od innych i daja mi do zrozumienia " rusz sie babo, rob cos"

dziś ani troche smieszne

najwazniejsze ze ty jestes szczesliwa i masz wokol szczesliwego meza i dzieci. Inni niech sie cmokna w tylek, nic im nie musisz udowadniac :) Milego dnia!

wiekszosc Polek tak zyje

A jak dzieci wyfruną z gniazda, to wpadniesz w depresję i będziesz pluła sobie w brodę, że nawet emerytury nie dostaniesz.