Chcieliscie się kiedyś zabić z miłości?

Ja chciałam, ale winę zrzucam na buzujące hormony (ciąża), młody wiek(17 lat) i ciężką sytuację z facetem(on za granicą, były problemy z jego przyjazdem do Pl). Teraz jestem już starsza, mam cudownego synka i śmieję się ze swojej głupoty. Tak go kochałam, tęskniłam za nim, marzyłam, a życie to wszystko zweryfikowało i teraz z tej wielkiej miłości niewiele zostało.

Ja chciałam prawie rok temu. Powstrzymałam się w ostatniej chwili bo mój pies zaczął skrobać w drzwi od łazienki (gdzie chciałam sobie podciąć żyły) i wyć jakby coś przeczuwał i zrobiło mi się go szkoda. Minął, jak już wspomniałam prawie rok, i żałuję że tego nie zrobiłam. Nie chodzi o to, jak ktoś już napisał, że zrobiłam boga z innej osoby, ale pokochałam tak mocno z wadami i zaletami, że życie bez niego jest dla nie po prostu bezsensowne i bolesne. To uczucie nie mija, serce wybrało i gdybym była z kimś innym to oszukiwałabym siebie i drugą osobę. Teraz odkładam kasę na zamówienie z darkwebu pentobarbitalu sodu, wynajmę pokój w hotelu i tyle.

gdy jest się bardzo młodym ( czyli do 18-tki) często różne niepowodzenia prowadzą do myśli "chyba się zabiję..." Na szczęście człowiek dorasta Z perspektywy "nieszczęścia" z lat poprzednich wydają się śmieszne. W wieku dorosłym gotujemy się czym innym - też wydaje się że to koniec świata... Po czasie nie pamiętamy dlaczego aż tak byliśmy zdołowani i mamy nadzieję że kolejny rok będzie cudowny i tak jest mimo że spotykają nas różne rzeczy miłe i smutne - takie jest ŻYCIE Niech trwa jak najdłużej

Marne PROVO !!!