Jest tu jakas mama dziecka z autyzmem? Bo potrzebuje wsparcia

Moj syn jest trudnym dzieckiem od dluzszego czasu ale dopiero od niedawna jego zachowanie dalo nam duzo do myslenia i za rada kolezanki zaczelismy drazyc, zaczelo sie przedszkole i juz nie mam zadnych zludzen:( dla mnie byl to cios straszny i nie wiem jak sie pozbierać :( jakas mama pogada ze mna?

a jakie ma objawy?

Brak kontaktu wzrokowego z obcymi. Nie reaguje na imie gdy cos go nie interesuje i ktos spoza rodziny go wola. Opozniony rozwoj mowy- duzo powtarza, slaba komunikatywnosc. Ma tez podwrazliwosc ukladu przedsionkowego- ciagle biega, krzyczy,stymuluje sie dźwiękami, jest bardzo aktywny, przerzuca sie z czynnosci na czynnosci, popada w schematy i ma natrectwa.

Nie rozumiem, to nie zwróciłaś wcześniej uwagi na objawy? Wiesz, że im wcześniej zacznie się terapię tym lepiej. A jak jest z naśladownictwem? Dzieli pole uwagi? Pokazuje palcem?

Pokazuje palcem, ma wspolne pole uwagi. Jest bardzo otwarty na ludzi i dzieci. Wita sie z nimi. Byl uznawany za zywe dziecko. Objawy sa niezauwazalne w domu, a wczesniej nie mial styczności i takimi sytuacjami jak przedszkole. Nawet kontakt wzrokowy z obcymi byl niezauwazalny. Niektorzy nadal nie widza jego braku! Czasami nas cos niepokoilo ale na prosbe moja i bratowej byl obserwowany przez znajoma psycholog wlasnie u niej w domu. Testowala go i nic nie zauwazyla. Dopiero przy zmianie warunków pewne cechy zostaly zauwazone. Tak samo natretcwa! Dzoecko sprzata przed spaniem zabawki na miejsce-tylko sie cieszyc :o

No to moze wszystko jest z nim ok? Dzieci mają różne dziwactwa, z których wyrastają. Może zmiana otoczenia tak na niego wpłynęła. Może tak odreagowuje stres. Wydaje mi się, że autyzm to nie jest (na podstawie tego co napisałaś), ale specjalistą nie jestem. Kontakt wzrokowy nie wszyscy mają super, może obcych się wstydzi dlatego nie patrzy. Co do biegania i reakcji na dźwięki, to wygląda na typowe objawy zaburzeń SI - poszukaj specjalisty w tej dziedzinie. Napisz coś więcej o schematach.

Zapisz syna do przedszkola integracyjnego.idz do poradni po orzeczenie o ksztalceniu specjalnym ( dzięki temu dziecko ma szansę na miejsce w dobrym przedszkolu,ktore odejmie go terapią)i po opinie ( za darmo terapie tam gdzie jest wczesne wspomaganie,dowiedz sie gdzie w Twoim mieście jest).i jeszcze cos ,nie czaruj się ze syn z tego wyrosnie,teraz musicie bardzo,bardzo ciężko pracować.

Zapisz syna do przedszkola integracyjnego.idz do poradni po orzeczenie o ksztalceniu specjalnym ( dzięki temu dziecko ma szansę na miejsce w dobrym przedszkolu,ktore odejmie go terapią)i po opinie ( za darmo terapie tam gdzie jest wczesne wspomaganie,dowiedz sie gdzie w Twoim mieście jest).i jjeszczeeszcze cos ,nie czaruj się ze syn z tego wyrosnie,teraz musicie bardzo,bardzo ciężko pracować.

Chodzimy juz na zajecia si. Wlasnie tam dowiedzielismy sie ze ma podwrazliwosc ukladu przedsionkowego, stad tez mozliwe zaburzenia mowy-nieprawidlowe przetwarzanie bodzcow. Czekamy na diagnoze za 3 msc. Wczesniej zrobimy pewnie w jakims zwyklym osrodku pod nosem, zeby dzialac z terapiami na nfz. Mysle ze dostaniemy ja bez problemu bo synek zupelnie inaczej (niepokojąco )zachowuje sie wlasnie w nowych miejscach bo wszystko go rozprasza, nie ma z nim kontaktu. Np.zadania na lewa polkule: w domu ukladanie sekwencji to kwestia kilku sekund. W gabinecie neurologopedy- zlosc ze musi to robic, brak skupienia i nawet bledy. Zmeczenie tez robi swoje. Mam nadzieje ze po prostu taka jego natura. Jego ojciec wczoraj sobie przypomnial ze sam kilka dobrych lat chodzil ze spuszczona glowa zeby nikomu nie patrzec sie w oczy. Ja do dzis mam problem z patrzeniem w oczy rozmowcy. Patrze bo musze , bo wiem ze tak trzeba. Ale co chwila musze uciec gdzies wzrokiem,coezko mi to przychodzi. Ale on w przedszkolu nie reaguje na nic. W sumie nie dano mu nawet szansy na adaptacje, zwrocono nam uwage ze cos jest nie tak, co tylko potwierdzilo moje uwagi a synek zaraz zachorowal. A teskni za przedszkolem, chce tam wrocic. Nawet nie plakal za bardzo zostawiony.

Nie wygląda to na autyzm. No ale ciężko stwierdzić przez internet.

Mam 11 letnią córkę z autyzmem. Wiem na początku człowiek wypiera, że to nieprawda, szuka usprawiedliwienia, pózniej akceptuje aż wreszcie zaczyna działać. Objawy, które opisałaś są niestety niepokojące. Ja na Twoim miejscu zrobiłabym mu jak najszybciej diagnozę w ośrodku gdzie badają dzieci pod kątem autyzmu. W wypadku dzieci z autyzmem podstawą jest SI i dobry neurologopedą. Najbardziej niepokojące są wszelkie opóżnienia mowy. Dlaczego tak długo czekasz na diagnożę SI.

Piszac przedszkole integracyjne,mam na mysli przedszkole integracyjne.tam zostaniesz zrozumiana i Twoje dziecko tez.W ogólnodostępnym przedszkolu nie ma szans by przygotowali mu indywidualny program terapeutyczny.jeżeli ma autyzm to w życiu sie nie rozwinie samymi indywidualnymi terapiami.Dobrze terapeuci powinni zaproponowac alternatywne metody porozumiewania sie czyli AAC . W jakim mieście mieszkasz?

Nie wiem czy autyzm czy nie po to idziemy po diagnoze. Zaburzenia ze spektrum autyzmu ma na pewno raczej i sie ludzic dluzej nie bede. Po prostu ciezko mi z tym. Co do schematow: nie napisze za wiele bo jeszcze nie wiem o co chodzi, tylko m.in to powiedziala nam ta kobieta od SI. Możliwe ze w kolko wraca do tych samych czynnosci po tym jak robil cos innego? Bawil sie np.w kulkach, potem robil cos innego wskazanego przez pania by zaraz to rzucic i wrocic do kulek.i tak w kolko. Mysle o przedszkolu integracyjnym. Przynajmniej nikt nie bedzie mowil ze tylko przeszkadza :( jest tez takim prowaderem w grupie. Wymysla cos a dzieci go malpuja. To paniom tez nie ba reke...

Mamo jedenastolatki. Diagnozę si juz mamy. Czekamy w kolejce na konsultacje do aksonu w bialymstoku. Szybciej chcemy zrobic w naszym miescie (nie chce pisać w jakim) by moc dzialac na nfz.

Alternatywne metody porozumiewania się są dla dzieci, które bardzo słabo mówią lub wcale. A co do przeszkola integracyjnego, to tez radziłabym uważać. Pod wpływem metod stosowanych w takim przedszkolu moja córeczka cofnęła się w rozwoju, zamknęła w sobie . Często pracują tam niedouczone pseudospecjalistki. Od pierwszej klasy uczęszcza do wspaniałej szkoły z tzw. edukacją włączającą. Jest jedynym dzieckiem z orzeczeniem w klasie i ma swoja asystenkę. Zrobiła ogromne postępy. Bardzo trzeba uważać na specjalistów, ja takich głupot nieraz się nasłuchałam, że nie wiedziałam czy śmiać się czy płakać.

Najgorsze ze nie mamy wsparcia najblizszych. Wg nich wymyslamy, uczepilismy sie dziecka,a ono jest po prpstu nie wychowane bo za duzo mu pozwalamy i za malo czasu poswiecamy (to maly uparciuch ktory musi wszytsko zrobic jak on chce ). W histerie straszne nie popada. Wlasciwie rzadko kiedy mu sie zdarzaja-jak jest zmeczony, glodny i cos sobie wymysli ze musi to miec. Ale i tak nie sa jakies straszne. Chwile sie pozlosci i odpuszcza.

Czuje sie strasznie wypompowana i bez sil. Strasznie sie boje ze nie podolam temu wszystkiemu. Czuje sie winna i ze nie starczy mi sil by to wszystko przejsc :(

A czemu to cios czy to takie kalectwo,my mamy syna z autyzmem dzieciecym kiedy mial 5lat czytal pisal,liczyl i gral a szachy,ale pewne nadwrazliwosci na dzwieki,niedowrazliwosc dotyku,pewne czynnosci musza sie powtarzac,pewne odosobbienie,wzrok jakby patrzacy donikad,wczesniej bylo z nim gorzej biegl przed siebie w niewiadomym kierunku,piszczal nie mowil do4lat,dotykal kazdego,robil w majtki do4lat,sen zaburzony,z nikad zadnej pomocy,wizyty u psyhiatry,sensoryka,dieta najbardziej pomogla,ja jestem z nim nie pracuje,ale dla niego jestem i uwazam ze jak ja wytrzymalam i ty wytrzymasz zaden szok,wiem co nie spac,nie jesc,ludzki brak tolerancji i podlosc z powodu autyzmu syna,jest to piekne dziecko,ludzie mysla tylko ze je zle wychowuje,ale ktos inteligientny rozumie,wiec nie lam sie,powodzenia

A czemu to cios czy to takie kalectwo,my mamy syna z autyzmem dzieciecym kiedy mial 5lat czytal pisal,liczyl i gral a szachy,ale pewne nadwrazliwosci na dzwieki,niedowrazliwosc dotyku,pewne czynnosci musza sie powtarzac,pewne odosobbienie,wzrok jakby patrzacy donikad,wczesniej bylo z nim gorzej biegl przed siebie w niewiadomym kierunku,piszczal nie mowil do4lat,dotykal kazdego,robil w majtki do4lat,sen zaburzony,z nikad zadnej pomocy,wizyty u psyhiatry,sensoryka,dieta najbardziej pomogla,ja jestem z nim nie pracuje,ale dla niego jestem i uwazam ze jak ja wytrzymalam i ty wytrzymasz zaden szok,wiem co nie spac,nie jesc,ludzki brak tolerancji i podlosc z powodu autyzmu syna,jest to piekne dziecko,ludzie mysla tylko ze je zle wychowuje,ale ktos inteligientny rozumie,wiec nie lam sie,powodzenia

Moj syn dzieki AAC ma ze mna kontrakt,( nie mowi wiec ta metoda jest dla niego idealna )a dzieki przedszkolu integracyjnemu nie musze juz przed soba udawac ze bedzie z niego wzorowy uczen i ze będzie kiedykolwiek chodził do ogólnodostępnej szkoły.po co katowac nauczycieli,klase ,dziecko i siebie? Wiem co mówię bo stracilam 2 lata w zwyklym przedszkolu. Teraz syn ma 7 lat i Tylko wchodzi w gre integracyjna klasa lub specjalna szkola ( w ostatecznosci)

Ja od mojej córeczki nauczyłam się konsekwencji w dążeniu do celu, wyzwoliła we mnie ogromne pokłady cierpliwości, spokoju. kocham ja najbardziej na świecie a ludzi i ich opinie to mam głęboko w poważaniu ;-) Jest uzdolniona artystycznie, uwielbia angielski. Nie martw się dasz radę, nieraz upadniesz ale podniesiesz się i znowu będziesz walczyć. Jeżeli dziecko w miarę dobrze funkcjonuje to autyzm nie jest straszny:-)

Zanim wyślesz Go do szkoły intgracyjnej porozmawiaj wcześniej z rodzicami dzieci, które tam uczęszczają. U nas tez jest szkoła integracyjna ale chyba tylko z nazwy dlatego codziennie dowozimy córkę ponad 20 km do szkoły ale naprawdę warto.

Mam prawie 6 letniego syna z autyzmem. Chodzi do przedszkola niepublicznego. Nie mówi ani słowa, jest niesamodzielny, bywa agresywny.Do tego jest mocno nadpobudliwy. Słabo rozumie mowę - jedynie słowa hasła. Na szczęście w przedszkolu stanęli na wysokości zadania. Stworzyli mu salę terapeutyczną, ma tam zajęcia z logopedą i psychologiem. Odkąd mamy orzeczenie o kształceniu specjalnym - zatrudnili nauczyciela wspomagającego. Przedszkolanki zainteresowały się tematem - świetnie sobie radzą z moim dzieckiem. Miałam możliwość przeniesienia do przedszkola integracyjnego - ale w tej sytuacji - nie ma to sensu. Co do tego jak się pozbierać. Ciężko jest. Ja mam diagnozę od 3 lat a nadal trudno mi się z tym pogodzić. Cholernie zazdroszczę mamom zdrowych dzieci. Są dni że jest fajnie - syn wesoły, miły, przyjazny.Ale bywają złe dni - mały wtedy mnie bije i kopie, wrzeszczy, piszczy, rzuca przedmiotami. Wszelkie wyjścia to wyzwanie. Dziecko nieprzewidywalne. Często rzuca się na ziemię, wyje... Nie jest lekko, ale co robić. Pocieszę cię autorko że twoje dziecku objawia dużo mniej cech autystycznych niż moje. Mój smyk ma pełne spektrum.

Jak tak was czytam (te lżejsze objawy) to się zaczynam zastanawiać czy z moim synem jest wszystko w porządku.. :/

Dzieki za slowa otuchy. Ja jestem na poczatku tej drogi i to mnie przeraza. Przeraza mnie mysl ze moj syn moze nie dac sobie rady w przyszlosci. Ze bedzie mu co raz trudniej, dlatego wiem ze czeka mnie sporo pracy. Ma bardzo dobry sluch. Spiewal wcześniej niz mowil. A dzis wiem ze musze mu muzyke ograniczac bo spowalnia jego rozwoj mowy bo za bardzo stymuluje prawa polkule. Takie rzeczy tez sa przykre, bo wiem ze on ja kocha. Uwielbia pogrywac na pianinie, śpiewa game, cos tam brzdąka i wychodza mile dźwięki dla ucha do tego stopnia, ze moj maz raz sie spytal: ty mu wlaczylas ta opcje ze leci muzyka a on mysli ze gra? Zna sporo slow po angielsku i rozroznia ze to dwa rozne jezyki. Jak sie spytam co to jest powie po polsku a jak sie spytam "a po angielsku"? To tez powie jak to jest po angielsku. Raz mowie do niego "usiac".bez reakcji. Po kilku razach powiedzialam "sit down" tak dla zartow. A on "sit down-nie. Please sit down" odpowiada na przerozne pytania,ale takie rzeczowe.co to, jaki kolor, jaka literka, robi proste dodawanie i odejmowanie. Ale nie odpowie na pytanie czy cos jest fajne, czy mu sie podobalo.

Sorry, mialo byc "usiądź". Jestem troche przymroczona tym wszystkim;)

Ile syn ma lat?

Myślę że jak będziecie z nim dużo pracować to malec wyjdzie na prostą. Wydaje mi się, że w waszym wypadku dziecko przejawia jedynie cechy autystyczne (w najgorszym wypadku). Z twojego opisu wynika że jest inteligentny, dużo rozumie. Może będzie trochę ekscentryczny, ale to nic złego. U nas dziwne zachowania pojawiły się, gdy dziecko miało około 2 lat. Potem było tylko gorzej. Potrzebował 3 lat by nauczyć się pokazywać palcem (wcześniej posługiwał się moją ręką). Stereotypie są ciągle - o różnym nasileniu i formie. Kontakt wzrokowy - w jakimś tam stopniu jest. Z reakcją na imie bywa różnie. Najgorszy jest ośli upór, agresja i nietolerancja odmowy. Za każdym razem gdy czegoś mu sie odmówi wpada w szał.Nie mam złudzeń że syn będzie kiedyś samodzielny. Już sie nie oszukuję. Nie wybiegam jednak za daleko w przyszłość. Nie chcę się martwić na zapas. Żyję z dnia na dzień. Tak jest chyba najlepiej.

Syn ma 3 lata i 5 miesiecy. Czuje ze stracilismy duzo czasu i jak mielismy jakiekolwiek watpliwosci to trzeba bylo dzialac a nie sluchac otoczenia ze to taki typ. Rozumie chyba wszystko ale nie zawsze reaguje. Przycisniety wykona polecenie. W domu a gdzies indziej to zupelnie inne dziecko. Dzis mialam zalamanie totalne. Nie wiem czy to jakas depresja. Ale wiem ze musimy dzialac i siegne po wszystko, lacznie z homeopatia. Nie mam nic do stracenia. Najgorsze ze sama mam duze problemy ze soba i czuje ze to wszystko mnie przerasta.

Poczytaj forum dzieci.org tam jest sporo fajnych osób, którzy mają niejednokrotnie większą wiedzę niż wielu specjalistów. Tam też zawsze uzyskasz wsparcie i odpowiedzi na pytania bez hejtu.