Etapy odkochiwania

Na jakim etapie jestem, jeśli nadal myślę o tej osobie przez większość czasu ale już nic od niej nie chcę? Ile to jeszcze potrwa? To już prawie dwa lata!

Wydaje ci sie ze nic niechesz, gdyby ta osoba kiwnela palcem to pewnie bys polecial/poleciala, skoro ciagle myslisz

Wciąż początek drogi. Na tym etapie, wystarczy się spotkać, i wszystko może wrócić do punktu A. Etapem końcowym jest moment, w którym czasem pomyślisz, ale tylko przez moment (już jakby z nawyku), a kiedy sobie to uświadomisz, to pójdziesz np włączyć TV, ponieważ już nie będzie Ci się chciało nawet myśleć. Bo i po co.

Ta osoba wie ze ja kochasz? Może jest jakaś szansa? na miłość?

Tak wie, szansy na nic nie ma. Ja też już nic nie chcę, tylko się odkochać!

Zakochales/as się. Jeszcze trochę to kiedys minie

Skoro nie chcesz od tej osoby nic to nie kochasz

22:37 pięknie mylisz miłość z pożądaniem

Mam nadzieję że mi pomożecie podjąć mała decyzję. Jestem na etapie odkochiwania się, minęło juz 2 lata. Z ta osoba nigdy mnie nic nie łączyło i nie będzie , choc bylo to uczucie odwzajemnione. 3 miesiące temu zaprzestałam go widywac, celowo- chcialam zamknąć ten temat raz na zawsze w swojej głowie - w mysl : "Co z oczu to z serca" Zostają między nami pewne wspólne sprawy. Mamy minimalny kontakt głównie sms, jest coś do omówienia i mamy się jutro spotkać zeby ustalić kilka kwestii- dosłownie na parenascie minut. Mam jakis dziwny stres. Nie wiem jak zareaguje ja, on , po takiej przerwie. Obawiam się czy nie wrócę do punktu wyjścia.. Wydaje mi sie ze NIE , ze juz jest mi obojetny A z drugiej strony ten niepokój.. Nie wiem co robić, zastanawiam się czy moze jakos z tego mie zrezygnować? W sumie mogę sobie poradzić bez jego pomocy Co byście zrobili na moim miejscu?

22.56 nadzieja umiera ostatnia...

Nadzieja już jakiś czas temu umarła.

Współczuję Ci u mnie umarło wszystko,ale potrzeba było dużo czasu.

Jesteś teraz szczęśliwy? Do tego co umarło.

Jeśli zatruwa cię człowiek i w końcu wyrzucasz go ze swoich marzeń i myśli to jaka mogę być? Teraz nawet gdy myślę o nim to tak jakbym myślała o kimś apotkanym na ulicy,zimno i obojętnie... i tylko pusty śmiech mnie ogarnia kiedy wspominam wstecz siebie...

Zaczynam obojętnieć. Długa droga jeszcze przede mną, ale coś drgnęło w stronę odkochania.

ta jasne