Straciliście kiedyś sens życia? I przestało Was cieszyć cokolwiek?

Jak z tego wyszliście? Czy samo może jakimś cudem przeszło po czasie? Bardzo proszę o odpowiedzi.

Nie przeszło. Męczę się już prawie rok.

Tak kiedy zachorował mój tata... A niedawno umarł... Nic nie ma juz sensu:(

Przyznam szczerze, że liczyłam na bardziej pocieszające odpowiedzi... (i mam nadzieję, że ktoś taki się jeszcze wypowie) Nawet to, że inni mają podobnie czy gorzej (i oczywiście wiem, ze sporo jest takich osób) lub to, że mnie rozumieją przestało mnie już nawet w jakikolwiek sposób pocieszać. Choć jeszcze niedawno pocieszało. Gościu z 16:16 - mogę tylko współczuć, domyślam się jaki to ból. Mnie również zmarła bliska osoba z rodziny w tym roku, przepłakałam kilka dni, przez kilka tygodni chodziłam przygnębiona, ale potem jakoś przeszło. Choć w moim przypadku akurat nie to jest przyczyną mojego poczucia "bezsensu". Dopada mnie coraz częściej coś czego nawet depresją nie nazwę, to bardziej brak wiary i nadziei we wszystko co dobre i pozytywne. Czasami nic we mnie nie wzbudza żadnych emocji, nawet tych negatywnych. Odczuwam głównie brak sensu mniej lub bardziej. Nie mam żadnej motywacji do czegokolwiek.

Zacznijmy od tego, że nie ma czegoś takiego jak sens życia, wszystkie możliwe do zaistnienia "sensy" są czyimiś kreacjami. Rodzisz się, chodzisz do szkoły, resztę życia zapierdalasz, a jak będzie dobrze, uda ci się zdechnąć przed psią emeryturą i zjedzą cię robaki 2 metry pod ziemią. Po drodze zapewne się rozmnożysz, być może kilkakrotnie, będziesz bogiem, kreatorem kolejnych chujowych żyć, tak samo bezsensownych jak twoje własne, będziesz katem i oprawcą swoich dzieci, bezmyślnie popełnisz błędy wychowawcze, które odbiją się na nich i będą je dusić do końca życia. Właśnie, umrzesz, twoje dzieci umrą, wszystko zdechnie, rozłoży się, przestanie istnieć, bo nic nie jest na zawsze. Całe życie jest jednym wielkim mechanizmem wyparcia tego, że kiedyś umrzemy. Jesteś częścią biologicznego programu, wszystko kręci się dzięki instynktom, emocje służą przetrwaniu, masz przedłużyć gatunek i umrzeć.

Cóż, takie tematy mają przeważnie więcej odpowiedzi, widzę, że nie trafiłam w porę.

dobrze trafiłaś,ja cię wysłucham

W tamtym roku przestałam się cieszyć większością swoich dotychczasowych rozrywek, poświęcałam się głównie rozmyślaniu właśnie o sensie życia, czy może raczej jego braku. Potem jednak uznałam, że skoro nie ma wyższego sensu, to trzeba je zapchać sprawami niższymi. Zaczęłam częściej umawiać się na browar, chodzić na randki, kupować nowe książki, zapisałam się na dodatkowe zajęcia: hobby i sztuki walki. I w zasadzie jestem zadowolona, odświeżyłam niektóre znajomości, poznałam kogoś nowego i coraz chętniej, choć powoli podejmuje się nowych rzeczy.

Raz, że to Twoja subiektywna opinia, dwa- dla każdego co innego nadaje życiu sens. Ja się nie pytam o Wasz sens życia, tylko o to w jaki sposób udało się wyjść ludziom z bardzo złego stanu psychicznego.

Dzięki temu,że zapisałam się na sztuki walki pobiłam nareszcie niepełnosprawnego brata,a moje hobby to kafeteria :-)

Ludzki mózg żyje schematami, które już zna, więc jeśli chcesz, aby coś się zmieniło, musisz wypracować nowe, powtarzać je celowo, a potem same zaczną być częścią codzienności.

Dzięki temu,że zapisałam się na sztuki walki pobiłam nareszcie niepełnosprawnego brata,a moje hobby to kafeteria usmiech.gif x Twoje zapewne. U niektóych sens życia to trollowanie, ale nie zbadano jak to wpływa na wychodzenie z różnych stanów psychicznych :P

"będziesz katem i oprawcą swoich dzieci" x wypowiedż typowego frustrata :O sami mają chu/jowe życia i probują zatruć życie innym swoją durną gadką i przepowiedniami z du/py

Przy depresji i nerwicy straciłem przez nie pol zycia jakos po 10 latach minelo . obecnie nie wraca.

to pewnie ten durny troll od bed bojów

trollowanie jest panaceum na wszelkie dolegliwości w tym różne stany psychiczne:-)

Akimke - samo ci minęło? Czy coś Ci w tym pomogło?

Tak było przez wiele lat, aż odkryłem kafeterię i zacząłem zakładać multum tematów o badboyach, modelach, dziewicach i kurwach. Poczucie sensu życia powróciło.

dziś nie wiem dokladnie kilka czynnikow mialo znaczenie jeden to remisja choroby, inne to polepszenie trybu życia i ziolo lecznictwo

Również interesuję się ziołolecznictwem od pewnego czasu :) W moim przypadku zioła i naturalne suplementy okazały się lepsze niż leki.