Oto najidiotyczniejsza rzecz w polskim szkolnictwie wyższym i systemie edukacji

w ogóle. Nie ma bardziej idiotycznej i tłumiącej rozwój, pogrążającej zdolnych ludzi dyrektywy niż ta, o której teraz napiszę. Jest to konieczność zaliczenia każdego przedmiotu, kursu, wykładu, bo w przeciwnym razie następuje powtarzanie roku, klasy, lub wyrzucenie ze szkoły, uczelni. Pomyślcie tylko. Jest sobie taki zdolny student konkretnego kierunku, najlepszy na roku, z wybitnymi osiągnięciami. Dobiega do samej mety, np. ostatniego semestru studiów licencjackich/inżynierskich, czy magisterskich i nagle, mając same dobre oceny, osiągnięcia naukowe, będąc szanowanym na uczelni, przewyższając wszystkich na roku, może na kierunku up*dala jeden kurs, który notabene może być na siłę wpisany w podstawę programową. Uwala np. w nieporozumieniu z wykładowcą, albo po prostu nie ma czasu na ten kurs, a nie stać go na jakieś warunki, przedłużenia etc. I tak np. wybitny student politechniki, biotechnologii, czy czegokolwiek innego może uj*bać studia przez np. filozofię, antropologię i inne g****o, które wrzucili, by uzupełnić punkty etcs, albo nawet przez jakiś kurs związany ze specjalizacją, ale co z tego, skoro wszystko pozostałe ma poukładane perfekcyjnie? Tak samo jest w szkołach. Mogą świetnego historyka, polonistę wyrzucić za słabą matmę, albo wybitnego matematyka, fizyka za szmatę z polskiego, WOSu, czy religii. Zamiast ludzi ukierunkować to stawia się na masę. I tak może być uczeń, który zalicza wszystko na dopuszczających, z niczego nie jest dobry, ale ma te minimum i przechodzi. To wszystko jest kompletnym, niedorzecznym absurdem. Zwłaszcza na studiach. Wyobrażacie sobie, że ktoś studiował 3, czy nawet 5 lat i nagle wszystko idzie w niwecz na ostatnim roku, bo nie oddał jakieś prezentacji, pracy, czy komuś się nie spodobał? Masakra.