Flirt z szefem?

Piszę moją historię na forum ponieważ potrzebuję się wygadać. „W pracy się pracuje a nie romansuje”. Do niedawna też tak myślałam i twardo trzymałam się tej zasady. Pracuję w niedużej rodzinnej firmie, w której panują przyjacielskie, luźne relacje pomiędzy pracownikami i szefostwem. Właścicielami są daj bracia (nazwijmy ich X i Y). Obaj na co dzień przebywają w biurze, więc pracownicy mają z nimi stały, przyjacielski i oparty na partnerstwie kontakt. Zwracamy się do nich po imieniu. X i Y mimo że są braćmi różnią się pod każdym względem. X zawsze opanowany, inteligentny, bystry, piekielnie pewny siebie, zawsze panujący nad sytuacją, wygadany i ustatkowany (żona i dziecko). Y infantylny i prosty w obyciu, zdominowany przez brata trzyma się na uboczu jednak ma strasznie wybuchowy charakter. Od jakiegoś czasu w firmie zaczęło się trochę psuć. Nie wchodząc w szczegóły atmosfera zrobiła się na tyle nieciekawa, że złożyłam wypowiedzenie. W ramach ratowania sytuacji szefowie zorganizowali wyjazd integracyjny. I tu się zaczęło... Pojechaliśmy w fajne miejsce, wieczorem rozpaliliśmy ognisko i po litrach wypitego alkoholu, atmosfera zrobiła się całkowicie luźna. Nocne kąpiele w jeziorze, śpiewy przy ognisku. I nagle niespodzianka – bracia jakby zamienili się miejscami. X stał się infantylny i lekkomyślny, trzeba było pilnować, żeby niechcący nie zrobił sobie krzywdy. Y natomiast pokazał się z całkiem innej strony. Okazało się, że ma coś inteligentnego do powiedzenia na każdy temat, jest odpowiedzialny, opiekuńczy i opanowany. Zaimponował mi. Siedząc przy ognisku między mną a Y wywiązała się luźna rozmowa. Obiecał, że przyniesie mi butelkę jednego z najlepszych win jakie pił. Zażartowałam, że nie będzie o tym pamiętał jednak obiecał, że dotrzyma słowa. Po kilku piwach zmęczenie wzięło górę i zaczęłam trochę odpływać. W pewnym momencie zorientowałam się, że siedzę wtulona w Y a on również mnie obejmuje. Gdy zorientowałam się, jak to może wyglądać z perspektywy innych pracowników (oraz ponieważ nie chciałam żeby pomyślał, że się do niego przystawiam) odsunęłam się mamrocząc pod nosem, że przepraszam. Y jednak szybko przysunął mnie ponownie do siebie mówiąc, że jest ok i nie muszę odchodzić, jeśli nie chcę. Wiem, że już wtedy powinnam odejść ale tego nie zrobiłam. Siedzieliśmy tak jeszcze przez jakiś czas. Później rozmawialiśmy o tym, dlaczego złożyłam wypowiedzenie. Ponieważ po alkoholu robię się wylewna wyrzuciłam z siebie wszystkie żale, łącznie z tym co myślę na temat Y (a nie była to pochlebna opinia). Przyjął to z pokorą, przyznał rację. Powiedział, że nie chce żebym odchodziła i zapytał, co powinni zmienić, żebym została. Znów mnie przytulił. Niemal cały następny dzień spędziliśmy razem - rozmawiając, żartując, trochę flirtując. Pierwszy raz poczułam się dobrze w jego towarzystwie. Opowiedział mi (wcześniej słyszałam plotki) o jego dotychczasowych doświadczeniach z kobietami – narzeczona zostawiła go tuż przed ślubem dla innego faceta, żona próbowała wrobić w nie jego dziecko, rozwód zaraz po ślubie... Zaczęłam rozumieć dlaczego jest taki jaki jest. Nic więcej się wtedy nie wydarzyło – nie spaliśmy ze sobą, nie całowaliśmy, jednak widzę, że traktuje mnie inaczej. Inni pracownicy też to widzą. Po powrocie do pracy przyniósł obiecane wino, gdy idę do niego z jakimś pytaniem poświęca mi znacznie więcej czasu niż wcześniej i wszystko dokładnie tłumaczy. Jest bardziej pomocny, czasami wyręcza mnie gdy mam za dużo na głowie i zabrania siedzieć po godzinach. Niekiedy przynosi obiad, czasami rzuci jakimś dwuznacznym żartem, puści oczko. Zgadza się niemal na wszystko, o co go poproszę. Ostatnio zaproponował wyjcie do klubu, o którym rozmawialiśmy podczas wyjazdu. Powiedział, że podoba mu się sposób w jaki teraz z nim rozmawiam. Nie wiem, co o tym myśleć. Nie mam pojęcia, co siedzi w jego głowie. Dobrze mi się z nim teraz współpracuje, jednak nie chcę, żeby „życzliwe” osoby puściły niezręczne plotki. Nie chcę też dawać mu błędnych sygnałów, ale ciągnie mnie do niego bardziej niż wcześniej. Przez 3 lata nie było między nami nawet sympatii a teraz uśmiechamy się do siebie ukradkiem. Jak myślicie czego on w ogóle chce? Jak się zachować?

Bądź sobą. Zapowiada się ciekawie.

chce cie bzyknąć w ostatecznosci moze to przerodzic w blizsza relacje lub po prostu seks bez zobowiazan brnij w to dalej jesli jestes sama cos takiego to jedna z lepszych przygod w zyciu. sam dymalem szefowa przez kilka lat na koniec zostalismy przyjaciolmi, robilismy to w kazdym miejscu w budynku w pracy w ktorej obecnie dalej pracuje, a taki romans to cos pieknego, pelen energii, ostry seks na kazdym kroku, poczujesz sie jak gowniara na koloni ktora w koncu poczula wolnosc, ajjj pieknie wspominam te czasy. pozdrawiam i zycze powodzenia.

no cóż, przeleci i poleci, a Ty będziesz musiała z tym się uporać. Romanse w pracy zazwyczaj nie sprzyjają miłości, ale w łóżku może być wesoło, do czasu.