Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Zarchiwizowany

Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi.

Michał121212

Jak by to bylo, gdyby mnie (tu) nie bylo...

Polecane posty

Gość gość
Było by zaje/biscie i o jednego dennego prawika mniej na damskim forum.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
ehh Nie ma co gdybać… Na szczęście jesteś i prowadzisz krucjatę przeciwko puszczalskim wieprzom. Trzeba im uświadamiać co dzień czym są nawet jeśli to oznacza powtarzanie w kółko tych samych frazesów. Lepszym pytaniem jest: jak by to było, gdyby puszczalskich nie było?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość Michał121212
Predzej czy pozniej wygramy zta sodoma lewacka. Inaczej byc nie moze, debile sie wykanczaja na wlasne zyczenie. :)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
Kał (inaczej stolec, ekskrementy, odchody) – odpadowe produkty procesu trawienia. Kał powstaje w jelicie grubym. Resztki pokarmowe przemieszczane z jelita cienkiego do jelita grubego mają konsystencję stosunkowo płynną. Dopiero w jelicie grubym dochodzi do końcowej fazy resorpcji wody i zagęszczenia kału. W skład kału wchodzą resztki pokarmowe, śluz, bakterie, resztki nabłonka, woda, itp. Kał przesuwa się w jelicie wskutek ruchów perystaltycznych. Ostateczne jego formowanie zachodzi w o******cy. Wydalany jest podczas defekacji przez o***t, dzięki skurczom ścian o******cy. Kał człowieka i innych ssaków charakteryzuje się dość znaczną gęstością, natomiast w przypadku kręgowców innych niż ssaki (z wyłączeniem stekowców), może być znacznie rozcieńczony. Wiąże się to z faktem, że w końcowej części jelita grubego (kloaka) znajduje się u nich ujście moczowodów. To właśnie z tej przyczyny kał ptaków (guano) charakteryzuje się znaczną płynnością.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
O dziewicach p********ia by nie było

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
Defekacja – medyczne określenie usuwania kału. Czynność określa się również wypróżnieniem. U człowieka defekacja jest skomplikowanym procesem fizjologicznym, w którym współuczestniczą łuki odruchowe. U niemowląt defekacja jest procesem bezwiednym, nad którym z czasem przejmują kontrolę wyższe ośrodki mózgowe, co umożliwia świadome oddawanie stolca. Bańka o******cy działa jako tymczasowy zbiornik gromadzący masy kałowe. Na skutek rozciągania jej ścian, dochodzi do podrażnienia receptorów czuciowych, co osobnik odczuwa jako parcie na stolec. Parcie na stolec może wywierać ciśnienie do 5daPa. W momencie przystąpienia do defekacji, następuje rozluźnienie zwieracza wewnętrznego o***tu, następnie zwieracza zewnętrznego o***tu, kanał o***tu staje się drożny, a fala perystaltyczna wypycha masy kałowe na zewnątrz. W akcie parcia bierze dodatkowo udział tzw. tłocznia brzuszna. Zamknięta zostaje szpara głośni, a napięte mięśnie brzucha powodują wzrost ciśnienia w obrębie jamy brzusznej.Świadome powstrzymywanie się od oddania stolca doprowadza do jego zatrzymania w bańce o******cy, ewentualnie również w końcowym fragmencie esicy. Następuje dalsza resorpcja wody i zagęszczenie stolca, co może doprowadzić do powstania kałomatu. Wielokrotne, długotrwałe powstrzymywanie aktu defekacji, często ze względów kulturowych, zmniejsza wrażliwość receptorów nerwowych bańki o******cy, czego konsekwencją jest utrudnione oddawanie stolca. Prowadzi to do występowania przewlekłych zaparć, które noszą nazwę zaparć nawykowych. Długotrwały ucisk wywierany przez masy kałowe na ścianki o******cy sprzyja powstawaniu żylaków o***tu. Nadmierne wymuszone parcie może prowadzić do powstania przepuklin (zwłaszcza przepukliny pachwinowej u mężczyzn) a także sprzyja powstawaniu wypadania o******cy

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

×