ucze sie angielskiego codziennie przez 3 godziny a spotkalam dzisiaj obcokrajowc

i ani me ani be;o ja wiem, że tuman ze mnie ale kuźwa:/ tylko se w ten glupi łeb szczelic;/

up

Też tak mam.stwierdzilam iz jestem niedorozwinieta:D

po co w ogole sie tyle lat uczyc? Jestem debilem i tyle:o

to tylko wewnętrzna blokada, na pewno dużo rozumiesz i wiesz jak to powiedzieć, ale ze stresu sie blokujesz. Może wiąże sie to u nas z krytyką, albo jakimś wstydem. W Stanach jest fajnie jeżeli chodzi o kwestię mówienia po angielsku. Tam nikt Cię nie skrytykuje, ani nie poprawi. Chodzi przecież o to aby się zrozumieć i jakoś dogadać, więc każdy mówi jak potrafi, bo ludzie, którzy tam żyją przyjeżdżają z całego świata. Trochę więcej odwagi! :) Jak nikt nie widzi gadaj sama do siebie po angielsku w domu ;) ja tak robiłam !

Jest nas dwóch debili ;D ja to wogole ucze sie na pamięć taka jestem tepa.

Moze za Malo osluchana jestes z językiem i dlatego rozmowa ci nie poszla .inaczej jak sie uczysz wkuwasz inaczej jak usłyszysz rozmowę i trzeba brać w niej udział .musisz " wylaczyc" tłumaczenie w glowie i przestawić się. Najczęściej właśnie jak osłuchania języka brak jest taki problem.mój syn uczy się w szkole od lat 8,jest w 2 gimnazjum, ma dwie godziny tygodniowo a mówi plynnie.ale on ogląda filmy bez tłumacza i bez napisów oraz jak gra w gry na xboxie rozmawia z graczami i juz tak się osłuchał, ze rozmawia z nimi płynnie.na poczatku jak gral tylko sluchal co mówią inni gracze teraz uczestniczy w rozmowach z nimi

A jak się uczysz?

jak sie ucze: -ogladam filmy z napisami i bez napisów -czytam angielskie ksiazki ze słownikiem bo wiadomo -codziennie coś tam z gramatyki spojrze -slucham piosenek ang i wciaż D/U/P/A

Ja się uczyłam francuskiego w liceum, codzienne lekcje. I to z ćwiczeniem dialogów. Po dwóch latach pojechaliśmy na wymianę- tylko francuski, bo oni po angielsku nie mówią (głównie nie chcą). Czułam się też jak głupek, język codzienny jaki się słyszy nijak się ma do rozmówek z podręcznika i nagrań z kursu, a moją wymowę najwyraźniej rozumiała tolerancyjna nauczycielka, ale nie Francuzi. Po dwóch tygodniach intensywnego mówienia dogadywałam się "o tyle, o ile". Po maturze jeździłam już tam regularnie, wiedziałam że będę zmuszona mówić, jak nie poproszę w sklepie o inny rozmiar butów to ich w ogóle nie kupię, jak nie zapytam o drogę (to nie były czasy smartfonów) to się zgubię, jak nie zapytam właściciela mieszkania jak włączyć grzanie wody to będę się myła w zimnej... naprawdę trzy miesiące tam dały więcej niż trzy lata nauki, mimo że maturę z francuskiego zdałam. Nic nie zastąpi rozmowy z człowiekiem dla którego to język ojczysty. Autorko, poszukaj sobie kogokolwiek do rozmowy, spróbuj, może jakiś student na wymianie, obcokrajowiec który chce pozwiedzać miasto albo uczyć się polskiego?

Taka nakuka nic nie da i szkoda czasu i kasy ! Najlepsza nauka to jak na codzień musisz sie posługiwać jezykiem w mowie i piśmie albo chociaż w pracy , najlepiej też sie uczyć jezyka ogladajac filmy po angielsku lektor z tekstem angielskim albo polskim :)

Bo jest czynna znajomość języka i bierna.Można wszystko rozumieć, a nie umieć nic wydukac.Fajnie by było, jakbyś miała kogoś do konwersacji, a jak nie, to sama do siebie gadaj codziennie.Ja tak robiłam ucząc się rosyjskiego.