Dylemat...

Oceńcie proszę obiektywnie sytuację. Od jakichś 2 lat zaczęłam się więcej kontaktować z dziewczyną, którą znałam wcześniej. Kontakty się zacieśniły, bo nasze dzieci zaczęły chodzić razem do przedszkola. Na początku spotkałyśmy się kilka razy same - dzieci się razem bawiły, więc bywałyśmy u siebie. Na którymś spotkaniu zgadało się o moim mężu (6 lat młodszym od mojej znajomej) i wówczas ni z gruchy ni z pietruchy oświadczyła mi, że jest przystojny. Ok. Kiedyś, gdy on i ona byli na zabawie plenerowej z dziećmi (ja nie mogłam być), wówczas, jak mi opowiedział mąż, podczas rozmowy nachyliła się do dziecka i pierś jej wyszła. Gdy to zauważyła, ponoć się zmieszała i poprawiła. Ostatnio była u nas ze swoją znajomą, bo miały sprawę, którą miałam załatwić, mąż mój, gdy wychodziły zażartował, że następnym razem mają przyjechać z flaszką. A ona na to "ale to jak nie będzie Twojej żony"... Nazajutrz dzwoniła do mnie w tej sprawie, którą miałam załatwić i, między wierszami, powiedziałam, że mąż wyjeżdża za 2 godziny za granicę. A ona taka zdziwiona, czemu jej nie mówiłam. A niby po co? Nie rozumiem. Nie jesteśmy aż tak blisko, żebym jej opowiadała różne szczegóły z mojego życia. Jak myślicie, byłaby skłonna coś zrobić, czy tylko ja to tak odbieram?

up

No ma na niego ochotę ;-)

Ale myślisz, że mogłaby coś urzeczywistnić, jakoś go zachęcać? W sumie nie dzwoni do niego sama, ani nic z tych rzeczy, więc może ja wyolbrzymiam?