Muszę to napisac, bo nie wytrzymam! jestem od 2 lat zakochana beznadziejnie!

2 lata temu Go poznałam, pierwszy raz gdy Go zobaczyłam pomyślałam, że przystojny, ale sobie poszłam, bo akurat gadałam przez telefon, więc nie miałam czasu na pogaduszki, potem jednak na siebie wpadliśmy, rozmawialiśmy, zauroczyłam się nim od razu, jego głosem, sposobem mówienia, takim spokojem wewnętrznym, jego uśmiechem, spojrzeniem...potem widywaliśmy się w miare często (nie umawialiśmy) wpadaliśmy na siebie, przedstawil mi się, opowiedział cos o sobie, wszystko szlo w dobrym kierunku. Potem jakos to zniknelo. Poza tym ja miałam oczekiwania, marzyłam by się ze mna umowil. On miał jednak chyba kogos. Do dziś do niego wzdycham, już nic z tego nie będzie, na zawsze pozostanie moim idealem, jedynym mezczyzna, którego pragne i mieć nie mogę :(