Oszaleje .. coraz bardziej się boję porodu .. dziecka

Wyluzuj. Po swiecie chodza miliardy ludzi a kazdy sie jakos urodzil i wychowal. A nie masz dookola siebie wojny, głodu, jakichs kataklizmow. W czasie porodu bedziesz miala opieke lekarska, dziecko ma ojca. Czemu masz sobie gorzej poradzic niz kto inny? Myslisz, ,ze jak inne kobiety rodza pierwsze dziecko, to maja wiecej doswiadczenia od ciebie? To nie jest taka filozofia! Ciąza, porod, macierzyństwo to najnormalniejszy stan kobiety, bardziej naturalny, niz brak tego, zwyczjana częśc życia . Uszy do góry :)

nie szalej! jeszcze nie rodzisz skoro piszesz

Hehe pierwsze miesiące przy pierwszym dziecku to chaos ;-) ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu

Nie ty pierwsza, nie ty ostatnia. Moje dziecko ważył 4 kg, 64cm i byl to poród posladkowy , bez zadnego znieczulenia. I żyję, a lekarz stwierdził po wszystkim, ale by nam się kobieta przekręciła, można byó zrobić cesarkę. nie myśl bo naprawdę ooszalejesz.

I nie martw sie tymi nerwami- ja mialam ciaze mocno nerwowa, a dziecko wesole, radosne i energiczne (poza okresami kolek, zabkowania etc). Nie ma reguly i naprawde, nie zamartwiaj sie na zapas. A Twoje obawy co do tego "jak to bedzie" sa calkowicie naturalne - na pewno zdarza Ci sie slabsze chwile, ale sumarycznie ro naprawde fajne doswiadczenie:-))

Dasz radę poród od zarania kobiety muszą znieść więc i Ty zniesiesz, nie słuchaj bab które dobijająco twierdzą ze na nic czasu mieć nie bedziesz - pamiętaj że jesteś nie tylko matką ale również kobietą a poradzisz sobie jeśli tylko się zorganizujesz ps. siku dasz radę zrobić, uczesać się i wykąpać również to nie jest wyczyn to normaln a rzecz

Ja urodziłam pierwsze dziecko mąjac 17 lat. Nie miałam takich obaw jak Ty. Wiedziałam, że dam sobie radę w końcu miesiącami czytałam i dowiadywałam się jak się obsługuje dziecko. To normalne, że się boisz każdy boi się tego co nieznane. Na pewno nie zrobisz dziecku krzywdy, kobieta działa instynktownie. Z czasem nauczysz się rozpoznawać po zachowaniu dziecka czego oczekuje. A na początku po prostu próbować po kolei jak płacze nakarmić, przebrać, przytulić. Najgorszy jest pierwszy miesiąc. Co do energi to nie tak od razu pewnie wróci bo dojda nie przespane noce. W 3-4 m dziecu normuje sie sen i jest szansa, że będzie żadziej sie budzić w nocy i da się wyspać. Ja mam trójke dzieci i z perspektywy czasu moge powiedzieć, że nie jest trudno :) Po prostu trzeba się nauczyć dziecka. Co do zaniedbania sibie to zależy od Ciebie. Od Twojej organizacji. Takie małe dziecko dużo śpi, więc wtedy możesz zrobić koło siebie. Poza tym ma też Tatę i kiedyś wraca z pracy. Zawsze można wyjść gdzieś na te 2 godziny jak masz taką potrzebę. Ja myślę, że jak zobaczysz maleństwo to już nic innego nie będzie się liczyć. Ja dałam radę jako nastolatka to i Ty dasz.