Spłoszyłam swoim zachowaniem kolejnego faceta. Jestem cholerną desperatką

Tak, jestem desperatką, niestety :O I nie wiem, jak to zmienić, bo tak strasznie chciałabym mieć (znowu) faceta. Miałam przez 4 lata i niestety rozstaliśmy się, co bardzo przeżyłam. A wszyscy znajomi w związkach, niektórzy już w małżeństwach.. To działa na mnie tak dołująco, że wolę nawet stracić z nimi kontakt niż słuchać o ich szczęśliwym życiu. Brakuje mi bliskości, miłości, uczuć. Przez to wszystko stałam się desperatką i w każdym nowopoznanym facecie wypatruję potencjalnego partnera. Jak tylko się do jakiegoś przekonam, to chcę wszystko przyspieszyć, nie jestem natrętna- co to, to nie, ale kiedy rozmawiamy to chyba za bardzo się przymilam, robię jakieś związkowe aluzje. Chcę wszystkiego za szybko. Ostatnio facet sam do mnie napisał na fb, znamy się z widzenia już kilka lat, ale nie wiedziałam nawet, jak się nazywa. Oczywiście od razu włączyła się moja desperacja i znajomość trwała miesiąc, po czym on przestał się odzywać. Podejrzewam, ze po prostu go spłoszyłam swoją chęcią "już, teraz, zaraz" czegoś więcej. On chyba najpierw chciał się zakolegować.. A zresztą, już sama nie wiem, czego on tak naprawdę chciał. Z tym facetem już nie mam na co liczyć, ale chciałabym żebyście mi doradzili na przyszłość, jak przestać być taką desperatką. Jak postępować z facetem, żeby go nie spłoszyć swoja wielką chęcią bycia w związku?