Jak gdzieś razem wychodzimy to gadamy albo o dzieciach albo

o innych znajomych, właśnie to sobie uświadomiłam :o W sobotę po raz pierwszy od kilku miesięcy wyszliśmy sami, bez dzieci na piwo wieczorem. Wróciliśmy do domu o 1wszej. Od godziny 19tej byliśmy na mieście i gadaliśmy albo o tym, co jest w domu, albo o znajomych: ich dzieciach, o tym co powiedzieli, z kim się spotykają, co u nich słychać. Uświadomiłam sobie, że tak wyglądają nasze rozmowy, są o niczym, kompletnie o niczym. 11 lat razem, nigdy tak nie było. To normalne czy nie?

U nas to samo. No, ewentualnie jeszcze o pracy albo polityce. Praktycznie zawsze po powrocie do domu jestem zmęczona psychicznie, witaj w klubie.

Nie, to nie jest normalne-są jeszcze inne tematy. To efekt uwstecznienia. Ludzie rozmawiają jeszcze o tym co przeczytali, jaki ostatnio film zobaczyli, jakie mają plany na przyszłość, wakacje, gdzie pojadą, czego nowego się nauczyli (narty, nowy język), co ugotowali, kogo poznali...

Musisz sobie zadać pytanie co jest dla ciebie atrakcją w rozmowie i się zastanowić też czy ludzie którzy cie otaczają są w stanie temu sprostać. Dla mnie są tematy na które nie pogadam z nikim. Muszę je omawiać we własnej głowie jakkolwiek idiotycznie to nie brzmi

Dzieci zawsze odnosząca i niszczą malzenstwa

Z jakim przystajesz takim się stajesz. Pomijam już kwestię, że to nasza narodowa cecha- obgadywanie!! Współczuję Ci bardzo, że np. nikt w Twoim otoczeniu nie czyta i nie jest w stanie temu sprostać.

"co przeczytali, jaki ostatnio film zobaczyli, jakie mają plany na przyszłość, wakacje, gdzie pojadą, czego nowego się nauczyli (narty, nowy język), co ugotowali, kogo poznali... " Częściowo przyznaje Ci rację, ale rozmowa żony do męża co ugotowała to raczej nie jest szczególny rozwój, szczególnie, że mąż wie raczej co żona robi ;) Podobnie z planami na przyszłość - po 10latach raczej iedzą czego chcą od życia i wielokrotnie już ten temat przewałkowali

Ja z mężem jak wychodzimy (rzadko, może raz na dwa miesiące) rozmawiam o planach na przyszłość ale tych "ciekawszych: typu wakacje, wyjazdy; tak ogólnie. o dziecku nie rozmawiamy wtedy. znajomych nie obgadujemy bo maż nie znosi takiego gadania.

Autorko zastanów się czy masz do męża pretensje o to ? bo tu chyba wina leży po obu stronach z tego co widzę. Zawsze przecież możesz inicjować tematy które ciebie interesują. Tymczasem o niczym takim nie wspomniałaś. Brzmisz wrecz jakbyś sama była niewolnikiem tematów o znajomych, domu i dzieciach

O rany jakie światłe, oczytane i obyte w świecie towarzystwo. Autorko. To jest normalne po latach małżeństwa, ważne jest aby spróbować pogadać o czym innym, nie trzeba od razu zmuszać się do rozmowy o tym czego nie czujecie. Może np., o marzeniach na wakacje. Przypominam. Marzeniach. Puśćcie wodze fantazji, o hobby. Jest tyle tematów. Ważne jest to czy jesteście dla siebie interesującymi ludźmi, jeśli zauważyłaś, że rozmawiacie o "niczym" i chcesz to zmienić to super. Zdecydowana większość ludzi ma to gdzieś............

Gdzie te światłe, obyte i oczytane?? Bo ja takich tu nie widzę, to że ktoś czyta i się interesuje nie tylko tym "co u znajomych" uważam za normalne. Światłe i obyte to raczej towarzystwo uniwersyteckie, a takie raczej tutaj nie przesiaduje ;)

Ja ostatnio przyłapałam się na tym że oboje z mężem jakby lgneliśmy do siebie żeby o czymś pogadać, ale w trakcie tej próby oboje poczuliśmy że nie mamy ze sobą o czym gadać i się rozeszliśmy. Ale nie mam do niego już nawet o to pretensji. Po prostu takie jest życie. Czasami są dni że nawet pogadamy a kiedy indziej po prostu egzystujemy. On ma swoją pasje co prawda ale ja jej nie podzielam a nie bede się uczyć czegoś co mnie nie pasjonuje tylko po by z nim móc o tym gadać a poza tym on by chyba na dłuższą mete by nie był zadowolony z tego bo jakbym sie na tym znała to on by straciłby poczucie że jest autorytetem i wynikłaby tylko kłótnia hehe