w jakim w. dziecko jest fajniejsze do opiekowania się, małe,roczniak czy 2latek

Tak pytam o wasze opinie w temacie. Moje dziecko ma 6 miesięcy. bywa ciężko. Później będzie lżej czy gorzej? ;) Jedna znajoma mówi że tęskni za czasem gdy jej dziecko było niemowlakiem i spało wiecej w dzien bo jej dwulatka w dzien nigdy nie spi i jest b.absorbująca. Inna znajoma mówi że czekała z utesknieniem aż dziecko bedzie miec 2 lata i odetchnęła. Jak było u Was?

Male to ty chyba wiesz. Nie wiem na co ci te inf

bo chcę wiedzieć, czego się spodziewać?

Hmmm ja odetchnelam dopiero.jak.poszlo do.przedszkola,.czyli.w wieku 3 lat. Na kazdym etapie.jest cos.nie tam. Teraz mam 6 latka i 5 msc corke, syn jest absorbujacy, corka wrzeszczy. Choc jest spokojniej, kiedy nie ma 6 latka i zostajemy sami z 5 msc corka. Wszystko xalezy od dzieci, syn jest mega.aktywny i caly czas gada....

Zależy jakie jest, było twoje dziecko...ja tam wolę większe dzieci z którymi już coś fajnego można porobić.

ja mam 3 letnią córkę, na każdym etapie są plusy i minusy, do ukończenia przez córkę 6 miesięcy czyli dopóki nie wróciłam do pracy był totalny luzik , mała spała a ja sobie czytałam książki i miałam full czasu (karmiłam piersią 2 tygodnie i to byl horror odpuściłam to sobie) potem mała była coraz bardziej absorbująca i w sumie tak jest do tej pory , ma ataki złości i buntu ale z drugiej strony jest też bardzo rozumna można z nią porozmawiać i uczyć różnych rzeczy poznawać z nią od nowa świat,pomaga przy praniu zmywaniu, jest coraz bardziej samodzielna, a poza tym to mała chodzi do przedszkola a ja jestem coraz bardziej niezależna

To zależy jak wychowujesz. Jeżeli od małego rozmawiasz z dzieckiem, pokazujesz mu świat, tłumaczysz wszystko, zabierasz w wiele miejsc (bank, poczta, supermarket), to w wieku dwoch lat masz małego kumpla, który na swój sposób jest "obeznany" w świecie. Możesz z nim wszędzie pójść, wszystko załatwić. Nawet jak Ci się zamarzy kawa w kawiarni, to idziesz z maluchem i wiesz, że będzie ok. Natomiast, jeżeli bawisz się z dzieckiem z przymusu, niczego go nie uczysz, nie rozmawiasz, wolisz oglądać tv czy siedzieć w necie, to masz później takiego dwulatka, który emocjonalnie jest na poziomie roczniaka i nadal jest ciężko. Wszystko w Twoich rękach.

Z 2 latkiem dużo można się pobawić np. W teatrzyk,lepienie z plasteliny,malowanie farbami,układanie puzzli itp. Więc ja wybieram opcję 2 latka;-)

Zależy od dziecka oczywiście. Ja ten wczesny okres niemowlęcy wspominam wyjątkowo miło, synek pięknie jadł, spał, był bardzo pogodny, czysta przyjemność. A po pół roku jak zaczął raczkowac, wstawać, potem wcześnie chodzić, to już się zaczęła jazda. Tak że dla mnie pierwsze pół roku, a potem od 1,5-2 lat, jak dziecko już było fajne do pożądania, rozumiała dużo, słuchało, zajmowało się samo zabawą czy zabawkami nawet godzinami. Buntu dwulatka nie było.