Samotna matka

Tak jak wy jestem samotna mama. W ciaze zaszlam majac 17 lat. Kochalam swojego chlopaka byl 3 lata starszy ode mnie. Poswiecilam sie nie skonczylam szkoly, nie zdobylam zawodu. Caly czas przebywalam z dzieckiem. Po porodzie zamieszkalismy razem na krotko od polowy ciazy nie ukladalo sie. Nie szanowal mnie tak bardzo. Mysle ze to dziecko mialo duzy wplyw na nasze relacje. Z poczatku on czul sie odsuniety, ze nie mialam czasu, ale staralam sie dzielic interesowalam sie pol na pol i nim i dzieckiem. Potem zaczela jego rodzinka mieszac i wszystko calkowicie zmienilo sie przez nich. Dzis nie mamy kontaktu, probuje zagadywac, wrocilabym do niego mimo ze wyzywal mnie kilka razy ze mam w********ac jak mi sie nie podoba. Cos czuje do niego, ogromna tesknote, przyzwyczajenie. On mnie zbywa. Nie chce sie narzucac jeszcze raz sprobuje niedlugo z nim zagadac trzymajcie kciuki. potrzebuje miec oparcie i pomoc i odwzajemniona milosc. Staralam sie a nie wyszlo. Czasem docenial mnie zabieral wszedzie przed ciaza dostawalam kwiaty, mile slowa...

samotnosc nie jest tragedia do wszystkiego mozna sie przyzwyczaic

życzę ci dobrego rozwiazania, odnjdzie sie sens Twojego zycia jak i innych mam. Nie ma konca swiata. Postaw czola przeciwnosciom losu a uda sie

Witam. Jestem 7 miesiacu ciazy. W grudniu rodze. Na swieta dostane cudny prezent- dziecko. Spedze pewnie ten czas w szpitalu, samotnie. Zwyklym dupkiem okazal sie moj wybranek. Uswiadamial jak to kocha, calowal mnie po brzuchu, cieszyl sie jak poczul ruchy, mowil do brzucha a dzis siedze sama i wyje jak glupia. Gdzie on jest kiedy go nie ma? Nigdy juz nie bedzie. Musze dac rade SAMA i isc przez zycie sama. Mam tylko mame ale jest ona schorowana pracuje takze tez nie bede mogla jej meczyc i nie bedzie za bardzo miala jak pomoc.

spokojnie dajcie na luz a samo sie potoczy

spokojnie ajcie na luz a ulozy sie

Pewnie, że samotna matka może znaleźć sobie faceta, który pokocha i ją i dziecko!

Witajcie dziewczyny, melduje się kolejna samotna mama. Mam 32 lata, mam siedmioletniego synka. Jego tata też zostawił nas z dnia na dzień, dowiedziałam się po prostu, że ma kochankę i od razu do tego, że panienka w ciąży. Gdyby nie ta ciąża, może dalej prowadziłby podwójne życie, bo mu tak było wygodnie. Na początku było mi bardzo, bardzo ciężko, serce mi pękało, gdy moje dziecko płakało, ale z czasem wszystko się względnie poukładało. Żyję po swojemu, mam super komitywę z moim synkiem, z jego tatą poprawne kontakty. Brakuje mi jedynie radości, śmiechu, zabawy - mam mało wolnego czasu i bardzo niewielu znajomych. No i pieniędzy zawsze za mało :( Z jednej pensji i alimentów ciężko się żyje. Marzę o tym, że jeszcze kiedyś ułożę sobie życie, ale nie wiem, czy teraz jestem na to gotowa. Chyba mam na jakiś czas dosyć mężczyzn...

Samotna mama też może sobie ułożyć życie