wiem ze to chore...

hej...jestem z mezem juz kilka lat po slubie mamy dwuletnia corke. Brat mojego meza znalazl sobie nowa dziewczyne a ja jestem najnormalniej w swiecie zazrdosna. Jeszcze jej nie widzialam ale tesciowa opowiada ze ładna szczupła piekne wlosy itp...nie chce byc taka zazdrosnica, chce cieszyć się szczesciem szwagra, ale boję się ze ona okaze sie w kazdym calu lepsza ode mnie.Mam kompleksy odnosnie wygladu czuję się zaniedbana bo siedze z córka w domu, pracy znalezc nie moge. Ona jest kosmetologiem wiec od razu wyobrazcie sobie jak musi wygladać. Nie sadziłam ze bede taka okropną babą, ale czuje sie zagrozona. My z mezem proza zycia, kłótnie, pieluchy itp. Oni randki, czułe słówka, smsy. Szwagier szczęsliwy. Boli mnie to, że mnie już to nie czeka. Ale randka z mężem to niemożliwe...my wiecznie skłóceni i sfrystrowani. Cieszę się, że on sobie kogoś znalazł ale boję się nawet, że moja teściowa będzie ją bardziej lubiła, że w końcu przyjdzie dziecko a moja córka pojdzie w odstawke....Kim ja jestem:( Podły babsztyl...nie dobojajcie mnie tylko napiszcie co zrobić aby się wyzbyć tej chorej zazdrości bo ja taka nie jestem a na pewno nie chcę taka byc:( Pozdrawiam Was

Każdy ma jakiś dar,pasje która musi odkryć. Odkryj ją wtedy będziesz sie czuć pewna siebie,uroda przestanie mieć znaczenie.Ona i tak przeminie

Nie wiem czy ja mam pasję, nic mnie niestety nie pochłania. Czasem mam wrażenie że ja nic nie umiem...nie wiem może to początek jakiejś depresji. Mam wrażenie że teściowa cieszy się ze bedzie mogła chwalić się drugą"synowa". Kiedys byłam sliczna, nie wiem co się stało. Nie wiem jak sprawić by tamta dziewczyna wróciła, nie wiem jak zawalczyć o siebie. Pewnie stwierdzicie, że szukam dziury w całym ale boje się ze jeszcze chwila i sie załamię psychicznie.

Najlepiej odpuscic i zyc dla siebie i swojej rodziny