Nie chce już żyć

Nie widzę już sensu życia. Chcę jak najszybciej skończyć tę cholerna grę. Wcale się tu nie pisałam żyć z wami wszystkimi. Nienawidzę ludzi i siebie też nienawidzę. Kilka razy już próbowałam na różne sposoby uwolnić sie tego przekleństwa. Czasami nawet udało mi się wylądować już na drugiej stronie, ale zawsze ktoś mnie ratował. Zastanawiam się czy, zanim sama umrę, nie zabić kogoś kogo nienawidzę i kto się że mnie nasmiewal wcześniej. Powinien zdechnac. Na codzień leżę i gapie się w sufit. Czuję wszystko. Nie tylko smutek. Czuję że nic nie czuje. Nie wiem co czemu tak się dzieje. Nigdy o to się nie pytam samej siebie. Wiem że nie znajdę odpowiedzi. Nie mam ochoty wychodzić z domu, ani iść do lekarza. Chciałabym zanim jeszcze dzisiaj zasnę, wiedzieć że umrę we śnie i nie będę musiala powtarzać męcząych przygotowań do ukrytego samobójstwa. Pomóżcie mi umrzeć.

A kto płaci Twoje rachunki, skoro leżysz, patrzysz w sufit i zbijasz bąki?

Czy to ważne? Nie interesuje mnie to. Nikt nie płaci aoze jednak płaci matka. Mam to gdzieś

Mnie osobiście zastanawiają osoby, które mają za sobą nieudane próby samobójcze. To takie wołanie o pomoc, bo jak ktoś chce się zabić to idzie na tory a tam Pendolino już nadjeżdża. Wygląda z tego, że jednak chcesz żyć, więc bierz się za siebie.

Lepszy skok z mostu. Pendolino prowadzi maszynista, człowiek niewinny, który będzie miał traumę do końca zawodowego życia. Rusz dupsko z wersalki i weź sie do jakiejs pracy. A na początek ostre bieganie, by wygonic czarne myśli z głowy.

jakie przygotowania? skok z 10 pietra czy zawiązanie pętli nie wymaga przygotowań a skutecznosc 100%. Nie chcesz umrzec tylko szukasz sensacji i zainteresowania i tylko krzywdzisz bliskich, którzy muszą zyc w strachu. I pewnie, że ciebie rachunki nie interesują. Egoistów interesuje tylko ich własny tyłek

Tak, jestem egoistka. Wołam o pomoc. Chcę umrzeć ale nie chce żeby ktoś czuł się przez to winny. Przygotować w takim sensie żeby nikt mnie nie widział. To trudne mieszkając w tak dużym mieście. "rusz d**e" wiesz co się rodzi w mojej głowie po przeczytaniu tego?

A co byś chciała usłyszeć? Mówisz, że życie Cię nie interesuje, nie masz zamiaru się leczyć, nie chcesz szukać pomocy. Co my możemy dla Ciebie zrobić?! Zachcieć za Ciebie? Wyliczać Twoje zalety, których nie znamy, bo nie wiemy kim jesteś? Dopóki sama nie podejmiesz decyzji o skorzystaniu z pomocy, nikt nie będzie w stanie Ci pomóc.

A jaka stara jesteś:O?

Mam 22 lata

A przyjęłas wcześniej pomoc? Skorzystalas z niej? Bo to też wymaga odrobiny wysiłku, by wydobyć się z ...leźenia na kanapie.

Black castol. Ja też nienawidzę ludzi, ale siebie lubię. Uważam, że ludzie to takie egoistyczne, wredne, kombinujące, drące pyski ohydne stworzenia. Brzydzą mnie i nie chcę z nimi koegzystować, bo aż rzygać się chce.