W koncu doszlam do takiego momentu w zyciu, ze nie obchodzi mnie co inni pomysla

Dopiero teraz niestety. W koncu czuje sie wolna, bo mam zupelnie gdzies zdanie innych ludzi. Robie to co kocham. Jestem jaka jestem. Bardzo dlugo robilam wszystko tak, zeby inni oceniali mnie w pozytywny sposob, balam sie odrzucenia, negatywnej opinii. W koncu sie uwolnilam od tego.

Super, gratuluję odwagi ☺

I bardzo dobrze,gratuluję ;)

ja jeszcze nie;/ chociaz mam 30 lat, szukam aprobaty i potwierdzenia swojej wartosci u innych;/ niepotrzebnie

Gratuluje:) Od jakiegos czasu mam tak samo. Mam w duszy opinie innych osob. Tescowa poczestowalam paluszkami rybnymi na obiad ...kiedy tydzien poszukiwania przepisow, aby sprostac. Robie sobie operacje piersi i uszu, moje zyciowe kompleksy.Wszyscy pukaja sie w czolo. Nie pracuje ( nie lubie, nie musze, nie boje sie konsekwencji). Maz mnie we wszytskim wspoera i to ON uczyl mnie latami takiego podejscia do zycia...

A co sprawiło że się od tego uwolnilas? Ja jestem taka sama, ciągle wszystko robię tak jak inni tego chca. Chciałabym w końcu przestać taka byc.

Ja też powoli się ogarniam i zaczynam bronić własnego zdania. Co prawda ciągle za dużo przeżywam i zajmuję sobie głowę tym co ktoś o mnie pomyśli, ale pracuje nad tym. Mam prawie 30 lat i to chyba najwyzsza pora żeby stawiać innym jakieś granice i nie dać sobie wejść na głowę.

I super gosciuwa z ciebie tak trzymac,kazdy powinien byc soba nie udawac,ani nie ukrywac swoich pragnien,a to na innych tematach forum za mlode na matki,za stare na matki,lub innych tysiace cudzych kompleksow wcisakaja jedne drugim,a po co to,kazda z nas ma swoje sprawy i dazenia,a co sadza inni niewazne,wszyscy ludzie sa jak kamienie na polu,niby podobni ale kazdy jest inny,na tym pic polega,super ze tak jest,dodalo mi to ducha,nie uwazam ze juz nic nie da sie zrobic,wszystko przed nami