do mam. czy wasze relacje z Waszymi mezczyznami po urodzeniu dziecka sie

Zmieniły? Na gorsze? Nie obwiniam tu w ogóle dziecka. Chodzi mi o zachowanie faceta. Tak jakby wiedząc że ma z Wami dziecko oznacza to dla niego, ze nie musi się starać, ze nie pomaga przy dziecku wręcz szuka pretekstow aby wyjść z domu. Nie mówi komplementów a wręcz przeciwnie sprawia często przykrość. Kłótnia za kłótnia... o była bzdurę urasta do rangi "koniec z nami" czy tylko ja tak mam, ze zamiast wsparcia dostaje ciągle "po glowie" rozmowy nie pomagają... płacze też... już nic na nim nie robi wrażenia. Długo by opowiadać... ciężko mi jest. Czasami myślę , ze lepiej było by mi być samotna mama (no ale ze względu na dziecko nie mogę odejść bo co to za życie bez ojca?) Gdzie są te granicę kiedy powie się o jedno zdanie za dużo do jakiego momentu można związek jeszcze ratować??

Jesteśmy 14 lat małżeństwem mamy 4 dzieci i nigdy nie mieliśmy kryzysu. Mąż prawi mi komplementy i przynosi kwiaty. To pewnie nie kwestia urodzenia dziecka. Trafiłaś na prostata i chama.

Nie ja nie obwiniam dziecka. Było planowane i wyczekiwane. On się zmienił. Nie był taki rok temu.. mam wrażenie że czuję się pewnie bo mamy dziecko. Nie wiem już sama. Smutno mi.

czas zacząć się leczyć. psychoza jest dziedziczna autorko

a twoj facet chcial miec dziecko? znam pare, w ktorej to ona naciska na dziecko, a on nie chce. byly klotnie, prosby i grozby. w koncu on dla swietego spokoju obiecal ze po nowym roku. nie sadze, ze on bedzie sie niemowlakiem zajmowal. ja nie mam dziecka, ale moj facet jest tym, ktoremu bardziej zalezy na dziecku niz mi:P

kit za kitem i kita, kitem pogania. ofiara losu która robi z siebie idiotkę na forum i pisze te durne tematy. nie wie że kilka osób z tego forum już nawet wie gdzie mieszka bo zna jej adres IP. życie