Współczuje dzieciom, dorośli się opierniczają, a dzieci zarabiają

Mam 26 lat, pracuję 3 rok dopiero ;) Ale za nic nie chciałabym wrócić do czasów szkolnych ani na studia! ZA NIC! Moje życie w szkole: - 8-16 zajęcia w szkole, jeśli były okienka lub byłam już na studiach - to dłużej - obiad - odrabianie tego co zadane i uczenie się na dzień następny - odpytywanie, kartkówki, wejściówki, klasówki, kolokwia - kąpiel, sen Łikend? Dorośli robią co chcą, a dzieci dostają prace domowe na łikend! Albo mają sprawdzian w poniedziałek :D Kiedy zaczęłam pracę, to odpoczełam :D Kończę robotę i robię co chcę, nikt mi nie dowala zajęć na łikend. Do tego dzieciaki tyrają za darmochę - czekają na efekt ich nauki który tak naprawdę przyjdzie za 15 lat w postaci pracy :D A ile się przy tym nasłuchają od rodziców. Współczuję dzieciom, młodzieży, studentom :)