Proszę o ocenę sytuacji. Czy powinnam go przeprosić i przyznać się do błędu?

Sytuacja wygląda tak: sytuacja wygląda tak, spotykam się z pewnym mężczyzną ale nieprywatnie, chodzę do niego w pewnych sprawach że tak powiem usługowych. Jest mega fajny i chciałabym spotykać się z nim nie tylko oficjalnie :p ale...zachowałam się ostatnio nieładnie w stosunku do niego. Efekt był taki że on trząsnął drzwiami i ja też. Prawdopodobnie nie spodobało mu się to że próbowałam użyć swojej słodkiej buzki aby go do czegoś zmusić, nic wielkiego, naprawdę ale...No właśnie. Zachowałam się jak gówniara...jest mi z tym źle i chyba się ośmieszyłam. I teraz pytanie, czy go przeprosić przy kolejnej okazji? Czy dać sobie spokój i więcej do tego nie wracać? Jak przeprosiny od kobiety przyjmują mężczyźni, jak wtedy ona wygląda w ich oczach? A tak w ogóle to chyba spieprzyłam sprawę :(

zeby przelozył egzamin?

gimbaza

Właśnie nie gimbaza. Okolica 30...

Ty chyba dobrze wiesz jak wyglądasz w jego oczach skoro świadczysz mu wiadomo jakie usługi. Pierwsze słyszę żeby worek na nasienie miał jakiekolwiek aspiracje, on pewnie był zdziwiony że w ogóle użyłaś ust do mówienia i był w szoku :D Lol ze szlaufa

gość dziś , bardzo śmieszne, bardzo.

Bez bliższych szczegółów możemy tylko gdybać. Ale skoro masz 30tke to chyba umiesz ocenić sytuację.

Nie mam 30, okolice... Poza tym zależy mi na samym aspekcie przeprosin, czy mężczyzna lubi jak kobieta potrafi przyznać się do błędu. Albo...albo może na podstawie chcociaż tego co napisałam ktoś coś napisze bo kmpletnie nie wiem co robić...

o co ty w ogóle pytasz? ocena sytuacji...ale jakiej sytuacji? :O

No dobrze, to ogólnie. Jak mężczyzna regauje na przeprosiny kobiet? Abstrach*jąc od mojej sytuacji.

Zależy jaki, ty go znasz i wiesz o co chodzi więc powinnaś wiedzieć bo już masz swoje lata.

Też dziś kogoś urazilam. Nie mialam takiego zamiaru. Źle napisalsm co mysle i jak widzę pewne rzeczy....Nie mam problemu z oceną sytuacji....Spieprzylam coś co mogło być fajne. Nie napiszę jednak do Niego tłumacząc się bo brakuje mi odwagi.... Boję się odrzucenia z Jego strony. Będę znowu za Nim tęsknić....ale w końcu minie przecież. Nie nadaję się chyba do niczego. Od poludnia sobie to powtarzam :(

Głupia jestem, nie tylko Ty. Ja w gruncie rzeczy nie pomyślałam co robię, samo tak wyszło, instynktownie. A widać że mam chovjoy instynkt :(

Sprawa zakończona. Przeprosiłam go.

Nie Przeprosilam. Brak mi odwagi i czuję,że to i tak już niczego nie zmieni. Spieprzylam to koncertowo. Przepraszam. Nie tak chciałam to napisać i nie w taki sposób. Tutaj chociaż przeproszę. Może gdy przeczytasz....odezwiesz się do mnie na @. Będę czekać....

Ja podeszłam do tego jak dorosły człowiek, zrobiłam źle to przepraszam, nie było tak źle a już po, czułam się dużo lepiej, ciężar z serca. Fakt, że u mnie to była błahostka, nie wiem za co Ty miałabys przepraszać ale warto. Po prostu tak jest fair i teraz to już wiem :)

trzeba było d**e wystawić