Idzie weekend. U was też jest tak milutko jak wszyscy sa w domu?

Bo mnie na mdłości bierze jak pomyślę o tym, że będę miała w mieszkaniu męża 24/dobę.

:D

to wyślij go na piwko z kolegami i po problemie:D

Ja też ostatnio wolę, jak mój jest w pracy. Jak jest w domu, to mi zwyczajnie dzień dezorganizuje.

Nie ma kolegów :o Nie ma kolegów, nie ma hobby, będzie oglądał pewnie mecze, leżał na kanapie, jak zawsze. Już dziś zapowiedział, że będzie trzeba jechać na zakupy do marketu żeby zająć sobie czas, bo inaczej "wszyscy się pozabijamy". Na szczęście zamierzam zostawić tego lenia już niedługo.

Po co wam ci faceci w takim razie?

14:09 :D Dobre :D Ja też przyzwyczailam sie ze jestesmy razem tylko wieczorami i szczerze mowiac wole jak tak jest. W weekend to zaraz konflikt jakis, a to o talerz niedomyty w zlewie (to on jest pedantem, nie ja) a to o urok, a to o sraczke. Do tego nie moge sie skupic jak mąż jest w domu, bo mamy wspolny pokoj a drugi jest dziecka

u mnie jest doslownie milutko. Wspolczuje wam dziewczyny.

Ja zwykle nie mogę się doczekać weekendu, właśnie z tego względu, że będziemy mieli z mężem duuużo czasu dla siebie. Ale my nie mamy dzieci, więc w ogóle mamy ciut bardziej udane życie niż dzieciaci.

U nas tak samo. Zawsze jest jakaś awantura jak jest w domu. mamy 3letnią córkę, na ogół jest grzeczna i bezproblemowa ale jak jesteśmy razem czasem jej odbija i ma jakieś swoje grymasy. Ja zawsze podchodzę do tego na spokojnie, z uśmiechem, tłumaczę i zazwyczaj przynosi to efekty. On wiecznie się obraża, denerwuje, podnosi głos, mnie to do szewskiej pasji doprowadza. Powiedziałam mu ostatnio, żeby znalazł sobie inne miejsce do wywalania swoich frustracji, bo ja znosić tego w domu nie będę. Nie raz zdarzyło mu się rzucić w domu (w weekend) tekstem z serii "nienawidzę swojego życia", "nienawidzę tego miejsca" czy "cudownie kiedy jesteśmy wszyscy razem", oczywiście ironiczne. No więc szykuję pozew, bo nie zamierzam tego wysłuchiwać. Skoro tak, ułatwię mu to wszystko.

Tak to właśnie jest jak tatuś w tygodniu nie zajmuje się dzieckiem, a w weekend przekazuje swoje mądrości. Świętego szlag by trafił.

Mój dobry znajomy też ma takie piekło w domu. Wracając z pracy zatrzymuje się w osiedlowej uliczce niedaleko domu i jakąś godzinę spędza w samochodzie, żeby odpocząć trochę po pracy i nabrać sił na to wszystko co będzie działo się w domu po jego powrocie.

do 14:18 poczujesz swoje udane "życie" jak bedziesz staruszką. A propos ten kto uwaza, ze dzieci miec nie powinien to szacunek dla niego i Ciebie.Tak ma byc

gość dziś Co takiego poczuję jak będę staruszką?

Ależ mój się zajmuje dziećmi w tygodniu (to ja, autorka). Ale w weekend jest jakaś kulminacja :o Zresztą w tygodniu czas szybciej płynie jak wraca z pracy, popołudniu zawsze jest co robić i chwila moment i robi się 20:00. A w weekend jak flaki z olejem ciągnie się ten czas. Dlatego najczęściej sama pakuję dzieciaki i jeździmy sobie na basen (on nie lubi), na łyżwy (on nie lubi), do moich rodziców (on nie lubi rodzinnych spotkań) czy na zakupy (on nie lubi z dziećmi). W ogóle taka refleksja mnie naszła.. Jak powiedział, że musimy na te zakupy jechać "bo się pozabijamy" - to było takie w punkt, tak podsumowało cały jego stosunek do rodziny, którą tworzymy. Niby kocha dzieci, niby by za nie w ogien skoczył ale na co dzień rodzina, dom to dla niego katorga. Mimo, że sam chciał, na dzieci sam nalegał. Smutne, co?

Trzeba jednak wziąć pod uwagę to, że dzieci dorastają. W końcu mama odpocznie a w wieku nastoletnim tata przyda się z tym swoim "stanowczym" a nawet nerwowym tonem, by nastolatka ustawić do pionu. Ale taty nie będzie w domu nawet w weekend...

Jesteście w jakichś patologicznych związkach:/ ja to się doczekać nie umiem weekendu żeby z mężem spędzić czas. Bawimy się z naszą półroczną córeczką, a jak pójdzie spać to bawimy się sami:p

To nie są patologiczne związki, to tylko prawdziwe życie czyli SPRAWDZIAN DLA ZWIĄZKU.

prawdziwe życie? ja pieprzę! współczuję tym bardziej jak ktoś to uważa za prawdziwe życie, to CHORE życie:/

Czyli jesteście w związkach, które nie zdały SPRAWDZIANU. Czyli są nie takie jak powinny, czyli patologiczne.

Ja nie mam tego problemu co większość tutaj, bo ja nie pracuje a mąż pracuje na dwa etaty więc żadnego dnia nie spędzamy całego razem bo on nie ma wolnego w ogóle.

Ja wiem, że dla ciebie kafetarianko wszystko, co jest inne, jest patologiczne, więc niech ci będzie. Jesteśmy patologią. Zadowolona?

My zawsze w weekend wychodzimy na parę godzin i odpoczywamy przy winku od pracy i dzieci :) dlatego lubię weekendy i lubię teściową,która też cały tydzień czeka, aż zadzwonimy i może posiedzieć z wnukami