Człowiek o tatuowanej twarzy

Widziałem dzisiaj na mieście mężczyznę o wytatuowanej twarzy... Czoło, policzki, szyja. Jakieś kolorowe wzory, obrazy, motywy. Nie wiem co jeszcze. Wyglądał na zadbanego i przyzwoitego w sensie, że nie jakiś kryminalista czy psychol. Ładnie, elegancko ubrany w płaszcz, drogie buty. Rozmawiał z jakąś kobietą. Tak się zastanawiałem co takim człowiekiem kieruje, żeby podjąć tak radykalną decyzję - tatuować twarz. Raz, że o ile się orientuje jest to bardzo bolesne miejsce na tatuaż, a dwa decyzja bez odwrotu. Czy taki człowiek myśli o sobie na starość, jakie są jego motywy? Tak jak napisałem na początku jakoś potrafię zrozumieć psychola albo kryminalistę, bo tacy są zaburzeni, ale taki normalny, przeciętny gość? Gdyby mu odjąć te tatuaże, wyglądałby jak klasyczny przedstawiciel białych kołnierzyków.

Niby skąd wiesz, że jest normalny ? Bo stać go na drogie ciuchy ? Nigdy nie widziałaś bogatego świra ? Są psychole, którzy lubią wąchać damskie bąki i są tacy, którym podoba się tatuaż na twarzy.

Mam taką pracę, że mam styczność z różnymi typami ludzkimi. Oj różnymi... Po mowie ciała jestem w stanie ocenić człowieka, zazwyczaj trafnie. Mimo mojego doświadczenia, ludzie nie przestają mnie zadziwiać i interesować. Typ, o którym napisałem miał maniery człowieka wykształconego, a przynajmniej kulturalnego.

Tatuaż ma się na całe życie. Może w młodości był niezłym świrem i dopiero potem ustatkował się?

Tatuaż zawsze można usunąć w naszych czasach lub go zmienić. Jednak warto czasem przemyśleć swoje wyboru. Ja mam tatuaż spory na ramieniu, ale przemyślany i jestem dumna z niego. Często zerkam na różne propozycje tatuażystów z studio tatuażu warszawa https://www.facebook.com/studio.tatuazu.warszawa.tattoo/?fref=ts , gdzie maja ekstra propozycje i wielu tatuażystów. Przyjmują w centrum Warszawy na ul. Wilczej w kamienicy, a więc każdy trafi do nich. Czasem warto jakąś niedoskonałość zakryć nawet tataużem.