Jestem z facetem z dzieckiem i jestem szczęśliwa!

Śmieszą mnie te tematy, gdzie kobiety tak narzekają na partnerów z przeszłością i ze nigdy wiecej, a potem trafia na wiecznego kawalera ;) Widzę, jak mój zajmuje sie swoim synem i jest obecny w jego życiu - mam pewność, ze w razie wpadki rownież nie zostawi mnie na lodzie samej z dzieckiem. I wiem, jak sie zajmie naszy dziećmi, kiedy przyjdzie na nie czas ;) Wcześniej był imprezowiczem, przy dziecku docenia nas i rodzinne zycie, koledzy nie sa najważniejsi. W weekendy nie siedzimy na kanapie, a aktywnie spędzamy czas, dziecko nas do tego motywuje ;) czasami wyjeżdżamy tylko w dwójkę, czasami z dzieckiem i nie mam z tym żadnego problemu! Syn bedzie niedługo nastolatkiem, jednak jasno na początku określiłam nasze stosunki - i on mnie traktuje w roli koleżanki, a nie macochy i mysle, ze to jest zdrowe. Nigdy nie zastąpię mu matki i nia nie bede, od wychowywania sa rodzice, jednak jak mam uwagę, nie mam problemu, zeby to powiedziec czy go upomnieć. Owszem, czasami sie kłócimy i czasami mi cos nie pasuje, ale w którym związku (tym bez dzieci) tak nie jest? Zawsze sie jakis powód znajdzie. Jesli facet faworyzuje dziecko i spycha partnerkę na drugi plan (albo w druga stronę) to facet ma po prostu zj****y charakter i cos nie tak z głowa i nie jest to kwestia posiadania dziecka. P.s. Wypowiadam sie jako osoba, ktora nie lubi obcych dzieci ;)

Nie wiem, co robić. Mam krzywe nogi. Nie aż tak rażąco, ale jednak jak założę mini (w pokoju jak sama jestem) to wyglądam okropnie. Jestem załamana, bo jest gorąco, a ja muszę chodzić w długich spodniach. Nawet szorty nie wchodzą w grę, bo nie zniosłabym pogardliwych, wyśmiewających spojrzeń i docinków innych dziewczyn albo obgadywania za plecami. Strasznie mi przykro, że ja nie mogę chodzić w spódniczkach. :( Ponadto moje nogi są strasznie owłosione :(