czy wy też macie takie hu..owe relacje z rodzeństwem?

Mam 3 młodszych braci. I tylko z najmłodszym mam w miarę dobry kontakt. 2 pozostałych to dramat. Wieczne konflikty, wieczne pretensje... Ci dwaj moi bracia są strasznie niedojrzali emocjonalnie a najmłodsi już nie są. A ja jestem podobno ich największym wrogiem, czepiam się ich i ogólnie pewnie ich nienawidzę..mam ich gdzieś, nie mogą na mnie liczyć, obcy ludzie a najlepiej koledzy najlepiej ich rozumieją. Taaa. koledzy, którzy są gdy mają kasę, mają z kim i za czyje pić. Wszystko się rozbija o to, że są młodzi ale nie na tyle by żyć jak wolne ptaszki czego konsekwencje ponoszą rodzice. W ogóle nie myślą o przyszłości, nie mają do niczego szacunku, szczególnie do pracy, pieniądza, chcą się bawić ale nie idzie to w parze z pracą. Chwilę popracują tam, chwilę tu, wiecznie problemów narobią. Obydwu nieraz przed szefem w naszej pierwszej pracy broniłam, płaszczyłam się. Tylko jednego udało mi się wciągnąć z powrotem ale w ogóle tego nie szanuje i co chwila traci umowę, ( niestabilni pracownicy pracują sezonowo i na zlecenie) Drugi przez kolegów ciągle tracił pracę, koledzy spadali na 4 łapy a on wiecznie zostawał na lodzie i nic..0 wniosków. Tyle razy tłukłam im do głowy żeby się ogarnęli, tyle razy broniłam ale jestem zła, najgorsza i zapewne ciągle się ich czepiam bez powodu. A ja to robiłam tylko dla ich dobra i dla dobra rodziców, którzy nie dość, że ponosili konsekwencje ich utraty pracy to jeszcze emocjonalnie ich to wiele kosztowało. I jest mi po prostu przykro. Owszem było sporo nerwów itp ale przecież ja chcę dla nich jak najlepiej. Gdyby żyli na swoim i jakoś sobie radzili SAMI po swoich głupich decyzjach - może bym aż tak nie interweniowała, nie byłoby tyle nerwów ale tak nie było. Jest mi przykro, że nie mam takich braci jak niektórzy na których można polegać i którzy nie uważają, że jest się ich wrogiem nr 1. Też macie takie rodzeństwo. Czy jest szansa, że kiedyś gdy dorosną przede wszystkim mentalnie zrozumieją, że nie koledzy si,ę o nich zamartwiali tylko rodzina?

Mam tylko 1 brata. MLlodszy o 3 lata. Kontakt mamy, ale jakos niespecjalnie przepadamy za soba. On mnie drazni bo jest okropnym balaganiarzem, i nawet jak jest w odwiedzinach u nas to wszedzie po sobie rzeczy zostawia. Jest ojcem chrzestnym mojego dziecka, a wcale sie nim nie interesuje, nie pobawi sie z nim, nawet glupiego kinder jajka nie kupi.

Rodzenstwo to balast. Lepiej byc jedynakiem. Mimo krucjaty prowadzonej na kafe.

Ja mam troje rodzeństwa. Z młodszą siostrą kontakt jest OK, z bratem poprawny ale bez rewelacji, a ze starszą siostrą szkoda gadać. Sącząca jad, krytykująca wszystkich i wszystko intrygantka, toksyczna żmija, która okręciła sobie rodziców wokół palca. Aż nie chce mi się ich odwiedzać, kiedy ona tam jest (a jest prawie ciągle!!!).