Chcę rzucić studia

Już nie mogę :( Jestem na ostatnim roku. Do końca został mi tylko semestr i napisanie pracy magisterskiej, ale na samą myśl o tym czuję wewnętrzny bunt. Poszłam na magisterkę pod presją rodziców, którzy zdają się nie rozumieć, że papierek nic mi nie da. Studiuję obecnie filologię obcą. Nawet mnie nie intresuje ten język ani kraj. Z resztą nie umiem dobrze w nim mówić, słabo rozumiem mowę, a po tym kierunku czeka mnie praca w korporacji, najpewniej na słuchawce. A ja właśnie tego nie chcę. Nie dość, że będę mieć problem, żeby się dogadać, to jeszcze nie chcę być typowym korposzczurem, to by mnie zabiło. Nie znoszę też dużych miast, a w takim właśnie bym musiała pracować. Czułabym się po prostu źle w takim środowisku. Mam plan pójść od października do jakiejś szkoły policealnej, żeby przynajmniej jakiś zawód zdobyć, ale zanim to nastąpi, to chyba psychicznie nie wytrzymam :( Ktoś z was tak miał?

Ja rzuciłam studia mając juz napisaną częśc pracy magisterskiej. Nie wytrzymałam psychicznie, zaczęłam tez wtedy chorować. Teraz tego załuję i myslę, że mogłam spróbować wytrzymać. Ale jeśli Ty masz konkretny dalszy plan na życie i wykształcenie, to po co się męczyć. Ja takiego planu nie miałam.

Takiego konkretnego planu to nie mam, zarys raczej. Przeglądałam ofertę kierunków w szkołach policealnych i było coś, co mnie zainteresowało, tylko boję się, że będzie podobnie jak ze studiami. Że odkryję, że to nie dla mnie.

Rób tak jak uważasz :-S :-O

Co za matoł :(. 5 lat studiowała, bo zrozumieć, że nie ma zdolności do języków i zupełnie nie interesuje jej kraj, którego język poznaje, ani praca wykorzystująca znajomość tego języka. Teraz stara rura przegląda oferty szkoleń dla niedorobionych licealistów i dalej nic z tego wybrać nie potrafi. I ona dziwi się, że rodzice za nią myślą i decydują :P. Ciesz się tłuku, że cię bez smyczy z domu wypuszczają :(.

cóż, to trochę bardziej skomplikowane niż ci się wydaje ;)