Poród w domu :)

Drodzy Ludzie z forum i, mimo ze urodziłam bliźniaki Krystiana i Mikołaja (Moje drugie i trzecie dziecko). Przed terminem porodu, czyli 1 maja (święto Pracy). Kopki odczuwałam gdy schylałam się, chodziłam po schodach, uprawiałam Fitness itp. Miałam Dietę bezglutenową i nie mogłam jeść cukru. Mój partner Dawid denerwował się, że ja już w razie czego pakuje się do szpitala, bo odczuwam kopki. Święto Pracy, termin porodu? Poszłam do mojego ginekologa, zlecił mi jako termin porodu 13 kwietnia 2017. W tym oto czasie odczuwałam skurcze jak schylałam się itp.Nadszedł 13 kwietnia 2017 i nic nie zapowiadało ze poród się miał się zacząć. Wręcz przeciwnie tego dnia nie odczuwałam żadnych skurczy i byłam już naprawdę załamana. Torba do szpitala spakowana stała w kącie. Wieczór i ostatnia pomoc partnera i bliskich i .. zaczęły się skurcze o 20.00. Okazały się regularne co 5 min. Zadzwoniłam więc o 20:20 do naszej położnej Kaśki i zdałam jej relacje. Kaśka okazała ostrożny entuzjazm. Zdziwiła się że skurcze występują w dość krótkich odstępach czasu jak na początek drugiego porodu i nakazała dalsza obserwacje przez następne minuty. o godzinie 20:30 zadzwoniłam do Kaśki ponownie i powiedziałam jej, że lepiej żeby przyjeżdżała ( a miała do pokonania 30 km), bo skurcze nadal są regularne a na dodatek zrobiły się co 3 min. Powiedziała, ze natychmiast się zbiera a mnie poradziła bym weszła do wanny. W cieplej wodzie zrobiło mi się lepiej, częściowo się rozluźniłam , ale skurcze przybrały mocno na sile no i były już co 2 minuty. Zaczęliśmy się bać, ze Kaśka może nie zdążyć. Dawid, mój partner, bardzo mnie wspierał i przynosił wszystko o co prosiłam. Była godzina 21:00 gdy Kaśka przyjechała, szybko się przebrała, zbadała mnie i przygotowała wszystko co potrzebne. Ja czułam się jak w transie z moimi skurczami a na dodatek zaczełam odczuwać skurcze co było za wcześnie bo miałam 8cm rozwarcia. Jeszcze trochę posiedziałam w wodzie, znowu badanie i Kaśka stwierdziła ze to już. Urodziłam chłopców w pozycji leżącej. Kaśka przygotowała już nożyczki do nacięcia. Ostatni raz i tym razem nasze synki wyskoczyli ze mnie. Kaśka szybko odwinęła mu pępowinę ze szyjek bo był nią obkręceni . Niestety w tym wszystkim zapomnieliśmy przygotować ciuszków dla chłopców, i tego aby było ciepło. Chłopcy długo płakali z zimna. Potem było jeszcze szycie , bo niestety popękałam na 6 szwów . Aha Krystianek i Mikuś urodzili się o 21:15, ważyli 3,25kg i mieli po 50cm. Po urodzeniu położyłam się z Krystianem i Mikusiem do łóżka, przytuliłam do siebie i jak tylko im zrobiło się ciepło przestały płakać i chciwie zaczęły ssać piersi. Kaśka musiała mnie tylko jeszcze zeszyć, co mimo znieczulenia było okropnie bolesne, wręcz paskudne. I tak minęła nam noc. Mimo, ze nie wszystko było tak jak chciałam, to nie wyobrażam sobie porodu w szpitalu. Wiem, ze w szpitalu byłoby po prostu źle, w szpitalu rodziłam Ksenię. Wspominam to wszystko cudownie. Ale przy trzecim porodzie w domu będę już o tym pamiętać. Nigdy nie zapomnę tez tej fali miłości, która napłynęła gdy przytuliłam jego malutkie ciałka. Jak na pierwszy poród, trwał on 1 godzinę i 15 min, co uważam za niezły czas. Było pieknie. Pozdrawiam Was wszystkie serdecznie!

Ile razy założysz jeszcze ten wymyślony temat? Niestety, ale nie wywaliłaś wszystkich niezgodnych kwiatków, mówiących, że to bajka.