Jestem beznadziejnym ojcem

Wszystko co robię mi nie wychodzi.Jestem w zwiazku ze starszą od siebie kobieta.Mamy dziecko ,córeczkę.Kiedy się urodzila relacje między nami się drastycznie pogorszyly.Mieszkamy za granica.Nie mamy własnego mieszkania,ja mam tylko dorywcza prace,cały czas odzywamy się do siebie agresywnie.Prawda jest tez taka ze nic nie czuje do swojej partnerki.Cały czas jestem zdolowany,mam myśli samobójcze,czuje sie jak ostatni śmieć który zamiast być odpowiedzialnym ojcem i partnerem stał się zgorzknialym, narzekajacym typem a wszystko dlatego ze mam dziecko.Nie jestem dojrzały emocjonalnie,wszystko mnie przerasta nie radzę sobie z problemami,jestem zalosny

Miałeś zle wzorce z domu. Skoro nie kochasz partnerki przynajmniej badź przyjacielem i ojcem, bo twoje dziecko bedzie mialo przesrane życie i nie pomoże ci na starosć

Miałeś zle wzorce z domu. Skoro nie kochasz partnerki przynajmniej badź przyjacielem i ojcem, bo twoje dziecko bedzie mialo przesrane życie i nie pomoże ci na starosć

Ile miałes lat jak zostałes ojcem i ile macie teraz? Czy to była wpadka, czy ona chciała dzieciaka?

Co do dzieciństwa to nie było udane.Alkoholizm ojca,przemoc w domu,w szkole byłem wyzywany od okularnikow itp.Myślę ze miało to duży wplyw na to kim teraz jestem.Kocham swoją córkę ale nie staram się tak jak inni ojcowie.Dodam ze boje się kontaktów z innymi ludźmi.