Widać po mojej twarzy wszystkie uczucia jak na kartce! Jak to zmienić?

Przez to każdy ma mnie za słabsza , bo widać po mojej buzi i smutek i wszystko! Jeśli ktoś mnie obrazi to od razu widać to mnie choć nie chce !Jak zachować kamienny wyraz twarzy?

Przez to ze jestem w porządku osobą i dobra a nie ''sukowatą'' nie mam znajomych

up

Jest ktoś?

Może powinnaś wyćwiczyć mimikę ?

mam tak samo:)

Denerwuje mnie to bo przydałoby mi się trochę sukowatego wyglądu, i nie chodzi o ubrania bo chodzę bardzo kobieco ubrana

- po mojej też, nie przeszkadza mi to - to urocze w pewnych sytuacjach, tak mi mówiono - też kiedyś myślałam, że to przez to mają mnie za słabszą, ale o sile świadczą jednak czyny, nie chwilowe wrażenia, emocje, refleksy na twarzy - chyba jedynym sposobem jest pozbyć się niechcianych emocji poprzez zmianę myślenia poprzez terapię bądź zwykłe ćwiczenia - bądź też wyobrażaj sobie, że jesteś aktorką i grasz postać, nie siebie, ćwicz przed lustrem

U wszystkich widać, nie każdy umie patrzeć, nie każdy chce

zmienić reakcje, a nie jej wyraz :) Też mam taką twarz, że widać po niej WSZYSTKO więc musiałam zmienić podejście

To nic nie da, bo zauważyłem, że ludzie i tak mylnie interpretują sygnały o emocjach, bo nie raz zdarzyło mi się, że ludzie przypisywali mi w danej chwili emocje, których w ogóle nie czułem i mówili, że widać to po mnie, np. koleżanka się ze mną pokłóciła i rzuciła jakimś komentarzem, ja miałem na to wyebane, a ona stwierdziła, że widać po mnie, że się przejąłem, albo np. mówią mi często ludzie, że patrzę na nich z wrogością, a wcale jej nie czuję. Ostatnio poprosiłem moje dwie znajome, które uważają, że mają wysoką inteligencję emocjonalną, by spojrzały na mnie i oceniły co w tej chwili czuję i powiedziały, że widać, że czuję teraz: zadowolenie, zmęczenie i wyluzowanie, a czułem: zagubienie, lęk i dołek. Więc g****o da praca nad tym, bo każdy i tak wie lepiej co czujesz.

Pokazywanie swoich emocji jest właśnie zdrowe. Ja zawsze udawałam że wszystko jest ok, czasem nawet przed samą sobą. Przez tyle lat tłumiłam wszystko w sobie i dopiero poszłam po rozum do głowy jak doprowadziłam się do takiego stanu, że nie mogłam spać po nocach i bałam się własnego cienia.

Nienie, opowiesz coś więcej? Bo ja się od roku obsesyjnie zajmuję zaburzeniami lękowymi, bardzo mnie to interesuje. Zgodzisz się być moim rabbitem doświadczalnym? Opowiedz wszystko.

A po ch.uj ci to wiedzieć?

Bo może wyciągnę jakiś wniosek, jak to się rozwija, jaki jest ciąg przyczynowo skutkowy i co było przyczyną ustąpienia tego. Chciałbym wiedzieć jak to się u ciebie rozwinęło, przed czym to konkretnie były lęki, jak się objawiały, co czułaś i wyobrażałaś sobie, oraz jak w końcu sobie z tym poradziłaś. Ja to badam trochę pod innym kątem (biologicznym), ale taka relacja z doświadczenia też się przyda, ciągle się zastanawiam nad mechaniką emocji.

Tu ja autorka ... może spróbuje z tym udawaniem ze gram role bo wszystko inne zawodzi. Może i słodkie ale ludzie widza ze jestem słabsza przez to i nie maja Szacunku. Zauważyłam ze w tych czasach lubią tylko paskudnych , wrednych ludzi

A jak widza ze jestem delikatniejsza to wce nie chcą ze mną się zadawac! Tylko wybierajaą ostre suki

00:27 Ale już ci tłumaczyłem, ludzie i tak ubzdurają sobie coś czego nie ma i błędnie odczytają Twoje emocje.

Chcesz mieć kamienną twarz? Karaj się. Nie mówię tu o okaleczaniu się, tylko za każde okazanie emocji dajesz sobie jakąś karę np. głodujesz. To bardzo autodestrukcyjna metoda, ale skuteczna.

00:37 wiesz co? Masz racje! To jest dobre , ale macie jeszcze jakiś pomysł odnośnie tej sytuacji?