Mam 27lat i czuję zewsząd presję na zakladanie rodziny a mi nie spieszno

Witajcie, zalezy mi na Waszych wypowiedziach, a zwłaszcza singielek w moin wieku i starszych, ktorym nie przeszkadza ten stan. Chodzę juz na psychoterapie, lecz to niewiele we mnie zmienia. Nie czuję nic do dzieci, drażnią mnie nawet, ciaza i porod wydaje mi sie horrorem. Maz lub partner to dla mnie wiecej problemów niz pozytku. Ma któraś podobnie?nie nadaje sie do tego by miec rodzinę, a z drugiej strony nie chce byc na starość samotna

Ja chcę mieć męża, ale nie chcę mieć dzieci. Dopiero mam problem, bo trudno na takiego faceta trafić. A Ty będziesz szczęśliwą singielką. Dzieci to żadna gwarancja opieki na starość i najgłupszy powód ich posiadania. Jak tego nie czujesz, to się nie zmuszaj.

Ja nie chcę mieć dzieci i jestem facetem, zresztą od zawsze jestem sam. Nie przejmuj się. Każdy sam umiera, i nawet tutaj założenie rodziny, i posiadanie dzieci nie gwarantuje, że będzie się miało kogoś u boku na starość.

Nie do końca rozumiem problem - jak nie chcesz mieć dzieci, to nie musisz ich mieć. Możesz albo szukać faceta, który również nie chce mieć dzieci, albo - i to moim zdaniem może być lepsze wyjście - takiego, który posiada już dzieci z poprzedniego związku, ale jest po rozwodzie. Część rozwodników będzie chciała mieć dzieci w nowym związku, ale na pewno znajdą się i tacy (i mogą nawet stanowić większość), którzy kolejnych dzieci nie będą już chcieli, bo będą bali się komplikacji i np. tego, że przez nowe dzieci mogliby zaniedbać stare / mogliby mieć problem z opieką dzieci w 2 domach. W ten sposób na pewno unikniesz ciąży i wychowywania malutkich dzieci, a jeśli nie będziesz chciała opiekować się starszymi, to tak naprawdę z dziećmi partnera z poprzedniego związku nie ma też obowiązku się spoufalać i można utrzymywać chłodniejsze relacje. Wyjście IMO idealne, bo sama nie musisz bawić się w macierzyństwo, ale jakbyś zmieniła zdanie, to można jednak pogadać z partnerem o dziecku albo zaangażować się w wychowywanie jego dzieci.