Czy też tak macie?

Proszę o odpowiedzi, bo już nie wiem czy ze mną coś nie tak, czy z innymi. Mam męża, dzieci, wszystko ok jesli chodzi o sytuacje rodzinną i materialną. Mam problem z utrzymywaniem bliższych znajomosci z kobietami. Najczęściej szybko nowe znajome nudzą mnie i drażnią więc ograniczam lub urywam z nimi kontakty. Nie lubię gadania o bzdetach, wysłuchiwania jakie są super, ekscytowaniu się kompletnie nieważnymi sprawami. Nie lubię buziaczkow na powitanie, kretyńskich zdjęć na fb, opowiadania o sobie i swoich wspaniałych małżeństwach i dzieciach, gdzie wiem, że wcale tak kolorowo nie jest. Nie lubię mówienia "kochana" , słodzenia w twarz, a obmawiania za plecami. Naprawdę ludzie, których poznaję są interesowni, egocentryczni i często są kompletnymi ignorantami jesli chodzi o jakieś poważniejsze tematy. Wolę książkę niż ploty z sąsiadką. Dodam , że z dzieciństwa czy okresu studiów mam dobre koleżanki, z którymi utrzymuję kontakt, znajomosci nawiązane już w "dorosłym" życiu okazują się dla mnie po prostu męczące. Czy ktoś też tak ma, czy jestem aspołeczna?

co tu wiele pisać. Normalna jak słońce w czerwcu

Mogę ci przybić piątkę ;)

Ja tez tak mam. Tzn podobnie. Ja czuje ze potrzebuje kolezanki, ale zadna mi nie pasuje. Jedna sie chwali ile zarabia, podajac dokladnie stawki za pierwsza zmiane, za druga, za soboty, za niedziele... trzy kolejne wykorzystaly mnie , bo biedne, bez pracy albo kiepsko zarabiaja a ja duzo pracuje wiec mysla ze mam sie z nimi dzielic. Kolejna caly czas kogos obgaduje, dowartosciowujac sie w ten sposob bo zawsze sie porownuje i wychodzi ne lepsza. Nastepna wymysla historyjki i jak jej pasuje to mowi ze ma nadmiar wolnego czasu, innym razem mowi ze nie ma sie kiedy po d***e podrapac. I potrafi mi to pisac 5 razy dziennie na fejsie... masakra. Z kazda ograniczylam kontakt do minimum

No właśnie ja też czuję, że przydałaby mi sie taka bliższa znajoma, ale każda, z którą się zadam tak traci w moich oczach przy bliższym poznaniu, że sobie odpuszczam. Te koleżanki z młodości mieszkają kilkaset km ode mnie, bo się wyprowadziłam z rodzinnych stron i teraz bywam samotna. Wolę jednak te samotność niz przebywanie z powierzchownymi ludźmi. Miło wiedzieć, że nie jestem jedyna :)

Ja tez chciałabym mimo wszystko znaleźć fajna koleżankę ale nie wychodzi mi to, jak z kimś się fajnie rozumie i gada to od razu się to czuje, a do nudnych rozmów nie chce mi się zmuszać.

Ja tez mam fajne kolezanki ze szkoly policealnej. Ale nasze drogi sie rozeszly, jedna tu, druga tam. Wiec jestem troche taka samotna, ale przezyje ;) wole tak niz przezywac katusze w ich obecnosci ;)

ja tez tak mam.Nie mam ani 1 blizszej kolezanki.

też tak mam ale czasem brakuje mi takiej osoby, ale właśnie też nienawidzę obgadywania za plecami kiedy w towarzystwie tej osoby za przeroszeniem w d**e by się jej weszło.. nie trzeba każdego lubić, ale ja jak kogoś nie lubię to z nim nie rozmawiam albo nie wgłębiam się w tematy a na pewno nie udaję najlepszej koleżanki, żeby za chwilę ją obgadywać

To nie z nimi tylko z wami jest cos nie tak . Ja mam jedna przyjaciółkę od 12 lat i jest dla mnie jak siostra . W pracy tez mam duzo koleżanek . Wy jesteście zwyczajnie zgorzkniale jak stare baby i wiecznie wam cos nie pasuje .