Dojrzałość, jak to rozumiecie?

Ostatnio naszło mnie rozmyślanie nad tym czym jest dojrzałość. Głównie nad tym gdzie leży granica między byciem niedojrzałym i trochę ekscentrycznym. Moim zdaniem o tym czy ktoś jest dojrzały nie przesądza samo to co robi tylko to czy akceptuje tego konsekwencje. Tak więc kupienie sobie drogiej zabawki w wieku 40 lat niekoniecznie swiadczy o tym, że dana osoba jest niedojrzała. Jeżeli ją stać, nikt na tym nie ucierpi (np. jej/jego dzieci) to jest to po prostu zrobienie samemu sobie przyjemności. Decyzja o życiu na wiecznym, zmiennym wynajmie podobnie może być w 100% świadoma i odpowiednia dla kogoś kogo styl życia temu odpowiada i kto nie ma zobowiązań które wymagałyby stałego adresu. Co o tym myślicie?