Nie mogę odnaleźć się w dzisiejszym świecie

Witam. Nie mogę odnaleźć się w dzisiejszej rzeczywistości. Drażni mnie ona niezmiernie. Dlaczego? Powodów jest kilka. Po pierwsze ,dzisiaj wszystko jest poprzewracane do góry nogami .To co kiedyś było nie do pomyślenie, dzisiaj jest normalne,natomiast to co kiedyś uchodziło za normę, dzisiaj jest rzadko spotykane. Chamstwo święci tryumfy, natomiast inteligencja żyje często gęsto w poniżeniu ,totalnie stłamszona . Ludzie,którzy są prostakami o ujemnym IQ mają sielskie życie,spokój, brak stresu. Natomiast ja ,będąc człowiekiem niegłupim ,wrażliwym, męczę się w tym świecie. Staję się z dnia na dzień coraz bardziej impulsywny. Coraz rzadziej się również i uśmiecham . Czeka mnie najgorsza sesja ,jaka może być i jestem z tym zupełnie sam.Nikt nie zdaje sobie sprawy , jaki to dla mnie ciężki okres w życiu . Gdybym miał przy sobie drugą osobę, takie jedno delikatne stworzenie ,które dawałoby mi siłę, byłoby mi z tym wszystkim z pewnością dużo łatwiej. Bo czuję się beznadziejnie. Nie mam zupełnie motywacji do działania, chodzę smutny.

yebać system

Wszystko się zgadza. A Twój problem jest w tym, że zdajesz sobie z tego wszystkiego sprawę, rozmyślasz nad tym i nie potrafisz zaakceptować. I masz racje, jakbyś był prostakiem, to wystarczyło by c***iwo, stara kanapa i durne programy w TV i cieszył byś się jak dziecko.

Chciałbym ,żeby tak było. Jednak nie jest moją winą to, że wyżej cenię sobie twórczość Beogradskog Sindikata,ich wpadającą w ucho muzykę z przesłaniem niż jakichś degeneratów z pociętą mordą nawijających o ćpaniu i przygodnym seksie . Boli mnie to, że przeciętny burak i cham ma lepiej ode mnie. Nie gryzie się,nie rozważa,nie ma dylematów . Ma partnerkę/a i dobrze mu z tym ,mało tego,nie docenia drugiej osoby i jeszcze ją poniża, podczas gdy osoba mojego pokroju uchyliłaby nieba ukochanej osobie.

rocznik5991 dziś x Wiem że tak jest. Jakiś czas temu był program w TV, przedstawili tam historię młodego bardzo wrażliwego i uzdolnionego chłopaka (osiągnął jak na swój wiek wyjątkowe wyniki, olimpiady naukowe itd). On tez tak jak Ty mówił o muzyce, o tym że jest sam, bo inni go nie rozumieją, mają przyziemne zachcianki. No i powiedział coś w tym stylu: "żałuję, że jestem taki inteligentny, że mój umysł wszystko rozważa, bo to wszystko doprowadza do tego, że nie potrafię się pogodzić z tym co się dzieje wokół mnie i na tym świecie i nie potrafię przestać nad tym myśleć. To mnie wykańcza i nikt mi nie potrafi pomóc". Tak jak czytam Ciebie, to on mi się przypomniał.

Mam tak samo. Uwazam ze urodzilam sie za pozno o kilka dekad. Co z tego, ze dzis bylabym staruszka. Wtedy nie musialabym juz z niczym sie mierzyc, zylabym na emeryturze I nie dziwila sie dokad ten swiat zmierza bo robilby to beze mnie:).

Jakże prawdziwe słowa Boli mnie to, że przeciętny burak i cham ma lepiej ode mnie. Nie gryzie się,nie rozważa,nie ma dylematów .

Człowiek wrażliwy zawsze będzie miał trudniej.

A tak mam prace, niby super wiek a nie jestem za grosz szczesliwa. Nie umiem odnalezc sie w swiecie, dzisiejszych zasadach a wlasciwie ich braku, dzisiejszych rozrywkach. A najbardziej boli mnie to ze jest tak malo czasu na to by zyc, by poporostu cieszyc sie zyciem. Bo praca, praca. I nie, nie jestem jedna z pracocholiczek, praca to dla mnie przymus...I pochlania duza czesc zycia.

Z jednej strony cieszy mnie, że jest nas trochę z drugiej...Szansa ,że trafi się na taką osobę w realnym świecie nie jest niestety zbyt wysoka... Nawet jeśli jakimś cudem spotkałem kogoś z Was przypadkiem w ,,realu'' to nic z tego nie wynikło,bo nikt nie ma wypisane na twarzy jakim typem człowieka jest.

Ja też się źle czuję w obecnej rzeczywistości. Nic mnie nie cieszy, niczym się nie interesuję, nie spożywam miłych posiłków. Często gęsto jadam same zupki często gęste. Nie mam ochoty wyjść na spacer, zawsze się boję że zacznie padać deszcz bo często gęsto tak było. Z rodziną też się nie spotykam, nie telefonuję. Ostatnio czymś się strułam i miałam biegunkę choć często gęstą.

rocznik5991 dziś Z jednej strony cieszy mnie, że jest nas trochę z drugiej...Szansa ,że trafi się na taką osobę w realnym świecie nie jest niestety zbyt wysoka... Nawet jeśli jakimś cudem spotkałem kogoś z Was przypadkiem w ,,realu'' to nic z tego nie wynikło,bo nikt nie ma wypisane na twarzy jakim typem człowieka jest. x To zrób pierwszy krok, załóż jakiegoś maila i wstaw go tu. To może jedna z tych dziewczyn napisze i to już jakiś początek. Nie masz nic do stracenia, a możesz zyskać :)

Widze ze gesto naduzywasz slowa "gesto"

Ja też robię często gęsto.

17:01 17:06 17:07 -Idźcie trollować gdzie indziej. Gość Zawadiaka- Z jednej strony to nie jest taki głupi pomysł,jednak z drugiej strony mogą jakieś głupie trolle mogą się przykleić ...

Autor z takim podejściem i brakiem zrozumienia nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować w społeczeństwie. Piszesz o braku możliwości odnalezienia się w tym świecie bo wszystko co w nim istnieje odrzucasz - wyrzucasz trolli, obnosisz się w swoich postach swoim JA i nie zwracasz uwagi na pozostałych autorów postów którzy często gęsto nie życzą Ci źle.

rocznik5991 dziś 17:01 17:06 17:07 -Idźcie trollować gdzie indziej. Gość Zawadiaka- Z jednej strony to nie jest taki głupi pomysł,jednak z drugiej strony mogą jakieś głupie trolle mogą się przykleić ... x I co z tego? Zakładasz lipnego mail, na nim weryfikujesz, przerzucasz tych ogarniętych na innego maila/gg/ coś tam? A pierwszego maila z trollami usuwasz.

Oczywiście ,że zwracam uwagę na pozostałych autorów komentarzy . To, że wyganiam trolli to dobrze,nie chcę,żeby ktokolwiek siał ferment tutaj,bo mi nie jest do śmiechu i nie mam nastroju na czytanie jakichś bzdur pisanych przez nieżyczliwe osoby. Gość Zawadiaka-w sumie masz rację.

rocznik5991@onet.pl

No to działaj szybko, póki są tu tamte dziewczyny. Powodzenia.

wstawiłem e-mail :). Co będzie,pokaże czas.

Jaki piękny adres e-mail. Nietuzinkowy, odkrywczy i wręcz bije od niego takim wewnętrznym spokojem, niczym nie zmąconym. Zapewne liczne dziewoje znajdujące się na tym portalu będą przesyłać wiadomości nie szczędząc wyrazów współodczuwania i łechtając ego naszego bohatera. Ja też jestem nader inteligentny i bardzo mi z tym ciężko, mnóstwo osób nie wykazuje należytej staranności w kontaktach z moją osobą. Czuję ogromne odosobnienie i wykazuję cechy lękliwości. Czy Panicz ma takie same odczucia? Wiek 22 lat jest pięknym wiekiem, całe życie przed Paniczem. Gdybym ja miał życie przed sobą...

Mam to samo, ale przestałam szukać swojego miejsca i zaczęłam płynąć pod prąd. Wierzysz w Boga autorze?

Napisalabym ale jestem prawie 10 lat starsza. I nie mam gwarancji ze to nie bedzie samo narzekanie mlodej osoby(bardzo). Narzekanie przezywsze tylko kilka doroslych lat, kogos kto nie wie jak wyglada zycie. A sesja jest problemem. Zycze Ci zebys mial tylko takie problemy kolego. Zobaczysz jeszcze ze zycie jest piekne, otworz sie tylko na swiat I ludzi.

No wiesz jak masz 32 lata to już masz swój narzut (zryty łeb) - postrzegasz inaczej pewne sytuacje. Chłopakowi potrzeba świeżej krwi. oderwania się od rzeczywistości - bo widać, że żyje tylko przyziemnymi problemami (sesja - co to qwa za problem - problemy to się dopiero zaczną i na pewno nie będą się nazywały "sesja")

Nie uwazam, że mam zryty łeb:). Ale kto o sobie samym tak uważa. Metrykalnie mam 32, mentalnie na około 23 się zatrzymałam:). W jego wieku może sesja tez była problemem, wtedy jedynym i wielkim. A po sesji świat znowu piękny. Więc chłopcze szybko ją zalicz i ciesz się życiem.

No więc właśnie, ja mam 37 a cały czas czekam na bycie dorosłym. Nie mogę zasnąć bez szklanki mleka i ulubionej maskotki: Rooficzka. Najgorzej jest jak mama albo tata muszą wyjechać do sanatorium nie ma kto ucałować mnie do snu albo przeczytać bajeczki. Nie lubię też robić wszystkich tych dorosłych "rzeczy".

Nie no, tu już przesadzasz.

Moje przygnębienie nie jest skutkiem tylko i wyłącznie teraźniejszych problemów. Powiem krótko: Relacje w mojej rodzinie również nie wyglądają najlepiej.

Heh, to zabawne. Mam wrażenie, jakby mnie też pomylono się z numerem PESEL. jestem bardzo zagubiona w obecnym świecie. Na szczęście mam swoją drugą połówkę, On wspiera mnie we wszystkim i rozumie, jeśli świat zawodzi. Szukaj a napewno znajdziesz kogoś, choć trochę podobnego do Ciebie. Trzymam kciuki. Powodzenia !!!