Nie nadaje się do zycia

Witam. Bardzo was proszę o pomoc. Mam 24 lata i straszny bałagan w życiu a mianowicie jeszcze trzy lata temu byłem szczęśliwym bystrym i lubianym przez innych. W skrócie wygląda to tak po szkole wyjechałem za granicę do siostry miałem w tedy 20 lat i wielu znajomych byłem szanowany i lubiany. Przyjezdzalem do swojego domu rodzinnego w odwiedziny do mamy i znajomych. Pewnego razu pojawiła się u mnie w życiu dziewczyna dla której straciłem głowę. Zostawiłem Niemcy i tamtejsze życie dla tej dziewczyny oraz poklucilem się z siostrą którą mnie tam zabrała. I się zaczęło piekło straszne awantury zbliżanie sobie na wzajem poniżanie i tak dalej rozstania powroty znajomi zaczęli się odwracać od nas było coraz gorzej do tego moja mama zachorowała na raka i zmarła było jeszcze gorzej wpadłem w narkotyki zostałem sam z wielkim bólem i żalem dlaczego... na ojca nid moglrm nigdy liczyc poniewasz on ciagle pił awanturowal sie nie dawal nam zyc.. Ci którzy próbowali mi pomoc najczesciej zostawali tymi najgorszym...w oczach innych byłem i jestem dniem... siostra wybaczyla mi i zabrała mnie po raz kolejny do Niemiec abym się ogarnął i zapomniał o tym wszystkim ale nie potrafiłem już wstać na nogi ciągle poraszki z sobą brak wiary tęsknota smutek i żal robi swoje. Zaczęłam być inny wstydliwy skryty. Nie umiem ufać innym często się boję że zostanę znowu wysmiany i z deptany z ziemią chowam się w domu od znajomych w pracy mi nie wychodzi jestem ciągle zamyślony nerwowy porażka. Boję się samotności i tego że już nigdy nie odnajdą swojego szczęścia. Mieszkam w Niemczech bo tu skąd pochodzą nie mam życia brak szacunku przyjaciół tylko wstyd i pogardą. Mam dobre serce tylko nie potrafię się odnaleźć nie potrafię za dużo wiele rzeczy mi nie wychodzi nie mam hobby jestem tylko ciałem obecny w tym świecie. Rok temu zachorowałem miałem nowotwór nie zlosliwy ale bylo ciezlo wszyscy myśleli że docenie życie i wszystko inne i odnajde sie a dalej nie wiem po co ja żyję bez celu bez miłości bez wiary i nadzieji. Nie chce mi się żyć... Co ja mam robić??? Pomóżcie...???

Jesteś jeszcze na tyle młody, że uda się Tobie jeszcze w życiu ułożyć i być szczęśliwym tak jak tego pragniesz , tylko musisz o to zawalczyć i o siebie i o swoje szczęście bo nikt tego za Ciebie nie zrobi , jesteś bardzo wartościowym człowiek więc nie pozwól się zatracić , bo później może być za późno, uwierz w siebie daj sobie szansę póki jeszcze ja masz i nie trać ani jednego dnia na uzasadnienie się i inne rzeczy tylko na rzeczy które na prawdę warto ! Bo czas biegnie tak szybko więc go nie traci i działaj! Powodzenia ! (Załamana)