potrzebuję rad w sprawie koleżanki mojej córki

Radźcie, dziewczyny, bo macie dystans i dobre pomysły. Moja siedmioletnia córka ma koleżankę, która ma zwyczaj wybierać sobie ofiary i namawiać inne dziewczynki do dokuczania jej. Dokuczanie polega na celowym zrzucaniu rzeczy z ławki, na odbieraniu czegoś i uciekaniu z tym po szkole i podobnych złośliwościach. Co robić z takim indywiduum będąc dzieckiem z tej samej klasy a co, będąc rodzicem?

porozmawiać w wychowawcą a jak nie zadziała to z psychologiem szkolnym

a w przyszłości czeka ja kryminał jeżeli nie od uczysz mozesz odac ja matce bożej co ja wychowa bo ty nie umiesz

Dzięki! Tak myślałam, że powinnam zacząć od rozmowy z wychowawcą ale tak mnie nosi, że miałam chęć walić z grubej rury na kilku frontach.

Wychowawca, jak nic się nie zmieni, to dyrektor. A córka nie ma starszego rodzeństwa?/Pamiętam ze szkoły, że kilka razy w podobnych syt reagowało rodzeństwo.

JAKO RODZIC: Myślę, że nie zaszkodzi zaczaić się po szkole na tą dziewczynkę i jej coś krótko, a dosadnie powiedzieć, by widziała, że dorośli wiedzą o jej zachowaniu i nie akceptują tego. JAKO DZIECKO: Namawiać córkę, by mówiła koleżankom i kolegom, że trzeba stawać w obronie pokrzywdzonego, a nie tego, kto się znęca. Zachęcaj córkę, by była odważna, by zawsze stawała w obronie słabszej koleżanki, by sprzeciwiała się. Jeśli córka będzie odważna, zaraz stanie za nią kilka dziewczynek, które też się sprzeciwią (zwykle potrzebny jest menor). No i też sama nie padnie ofiarą tej dziewczynki, bo ofiarami padają osoby słabsze psychicznie. ZNÓW JAKO RODZIC: Rozmowa z wychowawcą i pedagogiem szkolnym. Organizacja imprez, gdzie tamta dziewczynka nie będzie zapraszana.

Przede wszystkim trzeba o tym mówić, poruszać temat z jak największą liczbą innych rodziców. Możesz nawet zorganizować spotkanie dla rodziców (za wyjątkiem jej rodziców), by się naradzić co robić. I pójść do jej rodziców, ale najlepiej w kilka osób, by jej matka widziała, że to jest poważniejszy problem. Można też napisać pismo o przeniesienie jej do innej klasy. U Was problem się skończy, a tam będzie miała wilczy bilet, bo wiadomo będzie dlaczego jest przeniesiona. A jeśli jej nie przeniosą, i tak na dobre jej wyjdzie, że będzie widziała, co ludzie myślą o jej zachowaniu. Musi być absolutny brak akceptacji i twarde rozmowy.

I jeszcze kup bajkę terapeutyczną o przemocy w szkole, niech Twoja córka ją sobie czyta (te bajki terapeutyczne bardzo pomagają w wyrobieniu właściwej postawy). Poszukaj w necie, jest ich trochę.

Powinnaś iść do jej matki i opowiedzieć co jej córeczka w szkole wyrabia. Przy okazji jeszcze porozmawiać z wychowawczynią klasy aby monitorowano dziecko i ukrócano te zapędy już w zarodku, bo wiesz dziś to jest zrzucanie czyichś rzeczy a jutro tzn. w wieku gimnazjalnym może to być już pobicie ofiary, bo przecież to nie są zachowania które pojawiają sie z dnia na dzień tylko dziecko rośnie razem z tendencją do złych zachowań

Dziewczyny wy nie wiecie co to jest za rodzina i łatwo tak mówić, żeby sobie pojechali do jej rodziców. Jak byłam w podstawówce to też był tai konflikt między 2 dziewczynami w klasie i rodzice jednej pojechali do rodziców drugiej. Otworzył drzwi pijany ojciec i porwał kobiecie torebkę mimo, że stał koło niej mąż. Finał.

Chodzi o to, że takie dzieci mają problemy emocjonalne bo mają chorą sytuację rodzinną w domu, są w jakimś stopniu ofiarami przemocy lub zaniedbania w domu. Może bardziej psycholog szkolny by pomógł. Może jak by się to dziecko otworzyło przed specjalistą to okazałoby się że potrzeba jest pilna interwencja w domu. Te osoby piszące żeby się na niej odgrywać, albo ją wykluczać i alienować np. nie zapraszając jej nigdzie są meeega niedojrzałe. Takie działania tylko pogłębią jej bunt i nasilą negatywne zachowania i agresję.

Bardzo wam dziękuję. Wczytuję się. Będę w kontakcie. Co do rodzeństwa: nie mamy w odwodzie ;). Co do odrzucenia tej dziewczynki - nie nazwałabym tego złym pomysłem bo absolutnie nie chodzi o mało pewne siebie dziecko.

Jesteś super matka autorko. Dobrze ze chcesz zareagować i nie zgadzasz się na takie zachowanie. Sama byłam ofiara mobbingu w podstawówce i wiem jaki był to koszmar dla mnie kiedy dokuczała mi grupa dziewczynek.

Dziewczynka może być pewna siebie ale to nie znaczy że nie ma problemów które w taki sposób odreagowuje. Uczenie dzieci że mają się postawić i bronić słabszych - jak najbardziej, odrzucanie tamtej dziewczynki i przenoszenie do innej klasy - jest nie w porządku bo trzeba najpierw poszukać czy mała nie ma problemów rodzinnych, nie jest sama ofiarą znęcania ze strony rodzeństwa czy rodziców i dopiero po wyjaśnieniu przyczyn reagować.