chcialabym miec dziecko ale boje sie tych wszystkich problemow z nim zwiazanych

-choroby wieku dzieciecego - placz,ktorego nie bede potrafila ukoic -sprawy szkolne, chodzenie na wywiadówki, uzeranie sie z nauczycielami, strach zeby moje dziecko nie bylo w szkole przesladowane, wyzywane:o -lęk przed tym czy nie zostanie porwane, potracone przez auto, pogryzione przez psa:o jesli gdzies wyjdzie samo w starszym wieku -obawa ze wpadnie w zle towarzystwo, a ja nie bede w stanie NIC zrobic;/ -obawa, ze bedzie gnojony w pracy, mobingowany,albo popelni jakiś bład, ktory zaważy na całym jego zyciu :o sporo tego

Mam podobnie ale nie nastawiam sie negatywnie. Jezeli masz ukochana osobe ktora warta jest by byc ojcem i masz warunki finansowe i mieszkaniowe to staraj sie o dziecko. To niewyobrazalna milosc. Leki sa i beda do konca zycia.

Tak. To wszystko prawda autorko. Mam dziecko i sie zamartwiam wszystkim tym co piszesz. Dodam tylko takie moje spostrzeżenie jakieś 90% ludzi dorosłych to s*******e bardzo pewne siebie. Myślą że są panami tego świata i ich dzieci dziedziczą genetycznie te cechy, więc u nich nawet jeśli w ogóle jakiekolwiek lęki występują to mikroskopijne i szybko są niwelowane dzięki dominującemu charakterowi. Gorzej mają ludzie spokojni z charakteru.

9:48 masz racje ludzie spokojni maja gorzej ale z drugiej strony są bardziej lubiani, bo z nikim nie wchodzą w konflikty, nie szukają zaczepek słownych, często są wybierani na najlepszego przyjaciela nawet tych dominujących. Wiem to po sobie bo tez jestem osoba spokojna i muszę przyznać ze lubię swój charakter. Cieszę się ze jestem taka jaka jestem.

tez mam leki mam 37 lat. wiem ze to last dzwonek ale kredyt mam b wysoki na 20 lat jeszce... praca od rana do nocy kto by sie opiekowal dzieckiem?? masakra no sobie mysle po co zycie sprowadzac na ten chory swiat..zeby walczylo meczylo sie jak ja?