Witam w moim przypadku popicie tabletek alkoholem to najprostrzy sposób

Witam.. Mój ojciec jest alkoholikiem a matka jest wiecznie pokrzywdzona.Ja jestem złą córką bo mam własne zdanie i widzę jej błędy podczas gdy na nią nie można złego słowa powiedzieć bo to ona tutaj jest ofiarą. Nie wystarczyło że do rodziny mojego ojca nie odzywam sie latami żeby w tej wojnie którą prowadzi z ojcem stanąć po jej stronie. Wystarczyło natomiast że raz odezwałam sie do ojca matki a mojej babci żeby moja mama urządziła taki teatr że bałam sie odezwać. Bo ja robie źle mowie źle i myślę źle. Ja nawet musze widzieć tak jak oni bo jak powiem ze niektorych rzeczy nie byłam świadkiem to już jestem po ojca stronie i go bronie. Psychotropy robią z nią to czy ona sama jest taka nie wiem. Tak sie nie da żyć. Którąkolwiek stronę bym wybrała poniosłabym konsekwencje swojego wyboru. Nie wierzę już w siebie że można być wolnym, W rodzinie ojca nie mam wsparcia bo przez matkę zerwałam kontakty a ona tak potrafi byc wiecznie ze mnie nie zadowolona. Boje sie zostać kompletnie sama i dlatego sie od niej nie odsunęłam bo ojciec to dno i też nie ma z kim gadać. Zawsze słyszę że on pije a ja jej nie pomagam. Nieraz probowałam sie przekonać skoro jej bliscy chcą ją wspierać no i też sie zmuszałam myśleć tak jak ona ale to nie zgodne ze mną , ja nie umiem zaakceptować jej płacz na zawołanie, manipulację, nerwy o byle co,rozporządzanie mną nawet kiedy i o ktorej mam sobie isc na spacer, rozumiecie... Ja nie chcę ale mam isć bo ona chce zebym poszła na spacer o 9 rano, wszystko jej źle i wszystkiego jej mało, wieczne bycie ofiarą. Nie chce mi sie żyć

Nie dziwię Ci się, ale sama masz świadomość, że to oni Cię dołują i przez nich taka jesteś tzn. w takim stanie. Ja bym na Twoim miejscu wyniosła się stamtąd i zerwał kontakt z całym tym toksycznym środowiskiem. Pewnie jesteś młoda, to czemu sama sobie nie dasz szansy na inne życie, tylko chcesz sobie odebrać to życie.