Wewnętrzna walka

Mam wspaniałego faceta, od jakiegos czasu mieszkamy wspólnie i planujemy wspólne zycie, dogadujemy sie świetnie, owszem zdarzają sie kłótnie ale to chyba normalne w każdym, nawet najbardziej udanym zwiazku ;) Jedyne co mnie martwi to odpadające mnie co jakis czas czarne mysli związane z moja przeszłością, w młodszym wieku przez pewnien okres żyłam dosc szybko i rozrywkowo. Przez złamane młodociana miłością serce trzymałam sie w buncie racji iż uczucia nie istnieją i korzystałam z zycia, potem się ogarnęłam, bardzo pomogła mi pomoc psychologa ktory pomagał mi uporządkować swoje wewnętrzne ja. Jednak co jakis czas dopadają mnie mysli że mój mezczyzna zostawi mnie predzej czy pózniej przez to jak żyłam kiedys i chociaz to tylko dzieje sie w mojej głowie czesto przez to nie moge spac i płacze. Ja jego bardzo bujna przeszłość zaakceptowałam i nie mysle o niej bo nie miał bladego pojecia o moim istnieniu tyle lat wstecz, ale moja chyba niska samoocena odbiera mi regularnie, co jakis czas radość z milosci za którą oddałabym wszystko. Nie wiem co robic

Udaj się do psychologa ponownie ;)

co robic? wyjmij glowe z wlasnej doopy i zacznij spogladac na swiat

skoro wie o Twojej przeszłości to chyba ją akceptuje skoro sam "święty" nie był?

Odpuścić sobie tak jak odpuściłas swojemu facetowi i na tych samych zasadach " też nie wiedziałaś o jego istnieniu" :) Samobiczowanie nic ci nie da poza tym, ze facet będzie myślał, że będąc z nim w związku jesteś nieszczęśliwa. Banalnie dodam, że życie jest krótkie :)