Prawdziwa depresja i zaburzenia lękowe uszkadzają mózg i odczuwanie emocji

depresja = silny chroniczny nieustajacy stres = ogromny poziom kortyzolu w głowie = mózg hamuje, czlowiek wpada w apatie = potem juz jest trwałe odciecie sie od świata, mózgownica czeka na ''lepsze czasy'', broni się przed powrotem do poprzedniego funkcjonowania by chornic nas przed dalszym stresem i niszczeniem mózgu tak mi to tlumaczyl bardzo fajny młody lekarz, nie naciagacz na kase, szczerze mi powiedzial ze od leków nie bede szczesliwa tylko przestane odczuwac zle emocje, nie bede skakala z radosci, musi byc psychoterapia lub jesli ktos jest wystarczajaco silny mentalnie samodzielna odbudowa zycia i naprawa przyczyn i ze to długa droga zgadzacie sie z tym? u mnie tak było i teraz jestem juz takim wrakiem bez emocji, uczuc, wszystko mi jedno jak wyglądam, unikam ludzi, zanik jakichkolwiek ambicji byle sie najeść, napić i wydalić