Depresja na emigracji

Witajcie. Od miesiąca jestem na emigracji. Na początku była ogromna euforia, już po pierwszym telefonie dostałam pracę. Pokazałam się z dobrej strony, jednak teraz widzę, że współpracownicy nie są ze mnie zadowoleni. Nie jestem zbyt ogarniętą osobą, czym doprowadzam ich do szału. Przełożony dał mi 2 tygodnie na poprawę, inaczej mnie zwolni. Problem w tym, że nie chcę tam pracować, nie chcę tu siedzieć, pragnę wrócić do kraju, gdzie skończyłam studia. Tutaj nic nie ogarniam, nie znam angielskiego na tyle dobrze, by znaleźć coś innego. Emigracja dobiła mnie. Uwierzyłam, że jestem zbyt tępa i nawet praca na produkcji mnie przerasta. W niedzielę mam iść do pracy i nie wiem co mam robić. Z jednej strony wstydzę się iść, że jestem taka tępa i znowu ich wkurzę, z drugiej to świństwo będzie zostawiać ich tak bez zapowiedzi z robotą. Gdyby nie chłopak, który mnie tu ściągnął na pewno wracałabym do kraju. To wszystko spadło na mnie tak szybko. Jeszcze 2 miesiące temu studiowałam i mieszkałam z rodzicami, miałam poczucie bezpieczeństwa. Teraz wszystkiego się boję i codziennie płaczę. Pomocy.

Nie jestes cierpliwa, masz prawo nie radzic sobie w pracy na poczatku. Nauczysz sie tej roboty , latwo rezygnujesz taki twoj problem