Nie mogę uwierzyć w to że mnie nie kocha

Spotkaliśmy się ponownie po 20 latach... Zostaliśmy kochankami ale spotykaliśmy się rzadko. Od roku on pracuj***ardzo daleko od mojego miasta i nie ma już nic. Ja nadal kocham i on o tym wie, jednak nie przejawia żadnej inicjatywy by utrzymywać kontakt :(

No i co? Musi? Ludzie nie są od spełniania oczekiwań.

Cóż, faceci potrafią oddzielić seks, od uczuć, od miłości. Kobieta zwykle idzie z facetem do wyra, jak coś do niego czuje, facet może kochać jedną, a pieprzyć 10 innych. Tak kiedyś mi powiedział pewien mądrala.

Hahahaha hahaha uuuuuuu

Twierdził, że nie jestem mu obojętna od wielu lat, a po naszym rozstaniu długo cierpiał.

To bądźcie razem a nie tylko kochankami. Może on chce czegoś więcej, nie tylko spotkania na seks a ty się boisz to facet się odsunął. Trzeba o tym porozmawiac.

Gdyby możliwe było prawdziwe bycie razem to na pewno dazylabym do tego i sądzę że on też. Oboje mamy własne rodziny.

To znaczy, że nie jesteś tą jedną a tylko jedną z dziesięciu

To czego się spodziewalas wchodząc w układ z żonatym i mając własną rodzinę. On ma teraz dla ciebie wszystko zostawić? A ty jesteś gotowa żeby rozwalić własne życie? Ego cię ciśnie,nic więcej.

Skoro on nie jest gotowy wszystko zostawić i ty tez to sprawa jasna, nie ma sensu się spotykać.

Tak, ja nie chcę żadnych radykalnych zmian w moim życiu, a jednak on był i jest obecny w moich myślach kazdego dnia. Dlaczego ciagle go kocham, choć wiem, że to nie ma przyszłości? Czuję, że on mysli podobnie, a jednak milczy...

To tylko twoje wyobrażenia i chcenia,sorry,ale im szybciej to przyjmiesz tym lepiej dla ciebie. Czepiasz się myśli i złudzeń,bo przedłużacz sobie to uczucie. Zamiast stanąć z rzeczywistością twarzą w twarz. Trudne,ale inaczej będziesz się zajeżdżać. Brakuje ci adoracji i bycia ważna,a pewnie również adrenaliny.

Jest wiele racji w tym co piszesz

W takich pozamałżeńskich układach i nie tylko, często w związkach w ogóle,jest to częste:), za częste. Romans sie wydarza,bo obu stronom czegoś brakuje. Możesz zastanowić się czego tobie brakuje i może uda się to odnaleźć w obecnym związku? Jest jakiś powód ,dla którego pielęgnujesz coś,co dawno jest przeszłością.

Jak chcsz wiedziec co on o Tobie myśli, co czuje, czy warto wejść w ten związek, napisz do mojej wróżki Sofii, jest świetna. Jej adres to tarocistkasofii@wp.pl

Jest takie powiedzenie, że "kaźy człowiek żyje we własnej głowie (umyśle)" Wkręcasz sobie coś, co już dawno jest wspomnieniem, i co powinno byc odlozone na pólkę z milymi wspomnieniami. Cóż, są ludzie, którzy żyją przeszłością, tracąc z oczu czas terazniejszy..

Kiedy z naszej niespełnionej miłości nic nie wyszło te 20 lat temu, ja marzyłam po kolejnych 15, by doświadczyć jeszcze w życiu chociaż jednego spotkania z nim, pocałunku, by jeszcze go choć raz zobaczyć. I kiedy nawiązaliśmy znów kontakt, to był mi tak bliski jakby tych 20 lat nie było, pragnęłam być blisko, przez ponad dwa lata pisaliśmy codziennie do siebie i spotykaliśmy się co kilka tygodni. Pokochalam go na nowo i cała mu się oddałam.. Teraz, gdy pomyślę że to już przeszłość i ten rozdział trzeba zamknac to serce mi krwawi

To zrozumiale chociaż bólu Ci,niestety,nie odejmie. Również niestety,ale nikt rozwiązania nie wymyślił innego niż przezycie tego. Ze strata się trzeba pogodzić i to jest proces. Ważne żeby ją przeżywać,ale nie czepiać się złudzeń. Przeboleć,przepłakać,ale poza tym żyć.

Dziękuję, bardzo dziękuję za słowa, które ukazują mi właściwą ścieżkę, którą powinnam podążać, by siebie ratować... Tak to odczuwam, potrzebuje ratunku dla siebie, aby znów moc cieszyć się każdym dniem. Jeszcze na tą ścieżkę nie wkroczyłam, jeszcze bladze i się łudze, że on tęskni i kocha, ale też zaczynam powoli wierzyć, że jednak jest inaczej!

Nie ma za co chociaż się cieszę jeśli Ci to pomogło:). Życzę Ci wszystkiego dobrego,a bedzie dobrze napewno. Nawroty wspomnień,myśli,pragnień to właśnie przeżywanie straty,to proces zapominania,godzenia z rzeczywistością. Warto pamiętać,że mijają. Mija każda emocja,predzej czy później. Nie można tracić kontaktu z rzeczywistoscia,bo traci się go ze sobą w takim natłoku.No i warto pisać,rozmawiać,wyrzucić.Powodzenia:)

Wspaniale mnie wspierasz i pokazujesz prawdziwość tej sytuacji

Jednak brak mi jeszcze sil

W doopie Ci sie przewrocilo od dobrobytu - oklamywanie swojego partnera i rujnowanie czyjejs rodziny to Cie nie bolalo?

Do gość 23.20:) dziękuję za wielkie wsparcie jakie od Ciebie wyczuwam i zrozumienie :) Moje odpowiedzi zostały tu tylko po części zapisane, większa część wcielo

Dziękuję:) Ja uważam,że w życiu zadko są tylko czarno - białe sytuacje. Z daleka też od osadzania innych ludzi. Oni sami powinni wyciągać wnioski z tego co robią. Nie ja im życie układam i decyduje dobrze czy źle robią. To co Ci się przytrafiło to zadna tragedia, zależy jak to potraktujesz:) tylko od nas zależy jak traktujemy to,co nas spotyka lub co sami zrobimy. Starasz się,a to już dużo. Później będzie łatwiej:)

Rzadko:)

Nie jesteś wstanie pojąc, że ktos taki jak ty, zdradzający byle z kim jest dla niej obleśny?

Witaj gość 19.44:) ja wiem że robię źle myśląc o nim, ale czy nad myślami można zapanować? Na szczęście już się nie spotykamy:) to powinno pomóc w odkochiwaniu :)

Tamtą nastolatką już nie jesteś a raczej kobietą koło (po?) 40.

do 20.28 ale ja mam większy problem, bo ten co mi nie daje spokoju ma do mnie dostep