Moi rodzice nie akceptują mojego partnera, co mogę zrobić, by to zmienić?

Mam 20 lat, a mój partner 48. Owszem, dzieli nas diametralna różnica wieku, ale dla nas nie jest ona przeszkodą, właściwie to nawet jej nie odczuwamy. Jesteśmy ze sobą prawie dwa lata i nasze relacje są idealne. Przy nim czuję, że żyję, jestem szalenie szczęśliwa i zakochana. Moi rodzice nas nie akceptują ze względu na wiek mojego ukochanego. Mówią, że zmarnuję przy nim młodość, że on mnie wykorzystuje i w rzeczywistości nic do mnie nie czuje. Przeraża ich też to, że jest po rozwodzie, a dla mnie to pierwszy w życiu związek. Najbardziej boli mnie to, że myślą, że jestem z nim dla pieniędzy i innych korzyści materialnych, ale to absurd. Prawdą jest, że mój partner dobrze zarabia, ale mnie nie obchodzą jego pieniądze. Kochałabym go nawet, gdyby był bezdomnym. Sama mam ambitne plany, teraz idę na studia techniczne i z pewnością nie zamierzam być w przyszłości na czyimś utrzymaniu. Próbowałam z nimi rozmawiać, ale to na nic. Wydaje mi się, że już żaden argument na nich nie zadziała. Płakać mi się chce, kiedy słyszę, jakie rzeczy mówią na temat mojej miłości. Nazywają go zboczeńcem, pedofilem, a mnie ladacznicą. Mam już tego dość, mój dom przerodził się w piekło. Nie mogę się doczekać, kiedy razem zamieszkamy, ale boję się, że kiedy już do tego dojdzie, moi rodzice nie będą chcieli mnie znać. Wiem, że byliby do tego zdolni. Można by powiedzieć, że to trudno, ale mnie naprawdę zależy na kontakcie z nimi. Oprócz rodziców i mojego partnera nie mam zupełnie nikogo. Chciałabym mieć normalną rodzinę, akceptującą moje życiowe wybory. Sama nie wiem już co robić, jestem zrozpaczona...