Bierny chłopak

Najpierw napiszę parę pozytywów dotyczących mojego chłopaka, żeby uniknąć odpowiedzi w stylu "ty nadal z nim jesteś?". Otóż mój chłopak jest uczuciowy, wrażliwy, kochający, oddany, wierny, ma poczucie humoru, lubię z nim przebywać, bo ma spokojny charakter, nie chodzi na imprezy, nie piwkuje z kolegami, nie ma nałogów, jest miły i pomocny. Ale niestety boję się poważniejszej przyszłości z nim, mimo, że się kochamy, ponieważ nie ma pracy i jest niezaradny życiowo, mieszka z rodzicami i rodzeństwem, czasami zachowuję się jak dzieciak. Boję się, że jakbyśmy razem zamieszkali, nasze utrzymanie byloby tylko na mojej głowie, a on by siedział w domu. Teraz poza spotkaniami ze mną prawie nie wychodzi z mieszkania. Czy to ma przyszłość?

sięęę ;-)

A ile macie lat?

Po 30 :/

Ważne czy tylko chwilowo Nie ma pracy czy wiecznie siedzi na garnuszku rodziców i bimba

Niestety to drugie. Tłumaczy to fobią społeczną. Ma niskie poczucie własnej wartości:(

No więc będziesz miala wiernego,uczuciowego i wrażliwego mężczyznę,który nie zadba o rodzinę . Taki jest i tak to wygląda,a nie licz na cud. Jeśli ma fobie to można coś z tym zrobić,ale trzeba jeszcze chcieć.

7/10 wzruszające.

19.57 dokładnie. A stroni od ludzi, nie ma znajomych? Może zasugeruj mu terapię? Daj do zrozumienia ze nie da się tak żyć, ma 30 lat i wciąż nie pracuje, takie duże dziecko...bycmoze zasłania się fobia społeczną, a to zwykle lenistwo i wygoda gdy mama pierze gacie, gotuje i utrzymuje chlooczyka...jeśli nic z tym nie będzie chciał zrobic to marnie widzę wasza przyszłość. Chyba ze Ty będziesz go utrzymywac.

dramat

Jak na 30 lat to czarno widze twoją przyszłość. Troche późno na takie przemyślenia. Za chwile sie obudzisz i bedziesz mieć 4 dyszki na karku i bedziesz dalej z tym samym gosciem tylko dużo bardziej sfrustrowana albo bedziesz zaczynać od zera

Fajtlapa spoleczna

Ile ion ma lat? ma fobie społeczną z tego da sie wyjśc.. ja tez na to cierpiałam, kieds balam się do ludzi odezwać, a póżniejn zaczęłam pracować, z czasem mi to minęło. Powiem ci , ze dyużo pomaga też terapia, no i poczucie wartości, tu ewidenetnie musi nad tym poprcować, bo fobia spoelczna bardzo silnie się z tym wiąże. Z tego co piszesz twój chlopak jest bardzo wartościowym człowiekiem i trztymaj sie go, bo teraz bardzo trudno o takich ludzi, a to , ze ma fobie nie znaczy że tzreba go skreślać ztgeo powodu jak i również nie znaczy że ztego nie wyjdzie nigdy. skoro już jest z toba ma dziewczyne to już bardzo dużo.. osooby z ta przypadlościa czesto wioda samotnicze zycie bo zwyczajnie sie relacji związków ludzi boją. Jeśli chodzi o mnie, to ja zaczęłam pracować dopiero jak miałam 27 lat około, wcześniej studiowałam przez fobie musiałam wziąć dziekanke ale wyszlam z tego i skonczyłam studia.. i też ludzie mi wypominali że nie pracuje jeszcze it co bylo bardzo przykre, bo to nie wynikało z mojego lenistwa. I ogólnie taka nie jestem bo jestem bardzo ambitna i pracowita. Porozmawiaj ze swoim chłopakiem zachęć go jakoś do leczenia, daj mu do zrozumienia że to akceptujesz i że go wspierasz. Jesli ci oczywiście na nim zalezy

30 lat troche sporo, ale wiesz może niech spróbuje znalexć taką pracę, gdzie nie będzie miał za wiele kontaktów z ludżmi, może praca jakiegoś nocnego stróża, ochroniarza, na magazynie, na nocną zmianę, na telefonie jako dyspozytor taksówek .. może tez pracowac w domu, odbierać zamówienia, itd. jest wiele opcji, wystarcza tylko chęci.