Mam prawie 30 lat, moje szansę na znalezienie faceta są coraz mniejsze...

moje dzieciństwo zostało szybko przerwane z powodu pewnych nieprzyjemnych zdarzeń, a ja jako wrażliwa osoba o delikatnej psychice do tej pory odczuwam tego skutki, potem okres nastoletni, młodzieńczy = depresja, nerwica, uzależnienie od leków najpierw pobudzających, poprawiających nastrój a potem i do tej pory uspokajających, stracilam tak naprawde kilka lat z życia, w d***e byłam, g****o przeżylam, samotność, frustracja (nie dziwcie sie, ze niektorzy ludzue nie wytrzymują i atakują przypadkowe osoby nożem, gwałcą, biją, mordują wlasne dzieci, frustracja jest straszna, ja ledwo nad nią panuje) Kolejny problem to taki, ze mentalnie utknęlam kilka lat do tylu, tak jakbym ciągle miala 17-19 lat, faceci w moim wieku raczej mnie nie interesują, nie wiem o czym mam z nimi rozmawiac, ze wszystkich stron jestem naciskana zebym sie juz ''ustatkowała'', moje wewnętrzne ja chce się bawic, chce przezyc te stracone lata i co teraz? Takie osoby jak ja w tym kraju są przeklęte

Dla mnie byłabyś dobra. Mam 41 lat, jestem po rozwodzie, dzieci już mam więcej nie chce. Rozwód nie zrujnowal mnie finansowo więc dam radę utrzymać siebie i moja kobietą na porządnym poziomie. Do końca życia mam zamiar balowac.

A ja mam 33 lat i facet 25 lat nie może żyć beze mnie :)

do 18:30 jak to robisz? tez mam tyle i nikt mnie nie chce :-(

Daje mu kieszonkowe i płace rachunki.

Nie daje mu wielkiego kieszonkowego, ale tak tylko na slodycze lub wyjscie z kolegami. Za reszte place ja osobiscie.

Ja 33 lata, mój parter 28 lat, mamy dziecko. Znajdziesz faceta jeżeli będziesz chciała oczywiście :P

ja mam 31 lat mój mąż 41 lat .

ja nie poznaje wolnych facetów w tym wieku, wszyscy normalni juz zajęci... :-(

18:43. Normalnie to robie , facet jest przystojny i po studiach. Ja wcale żadna piękność ani bogata. On mnie kocha po prostu , trafilam na skarb. Nie może żyć beze mnie.

A świstak siedzi i zawija w te sreberka.

Matko co za bełkot ;///