Bycie Singlem

Cześć, jestem 24 letnim facetem i czasami zastanawiam się czy wszystko ze mną ok, czasami ludzie twierdzą że nie "dojrzałem" otóż całe życie radziłem sobie sam, każdy kłopot rozwiązywałem samemu, nigdy nikogo nie prosiłem o pomoc i nie żaliłem się, niestety nigdy też pomimo kilku związków nie potrafiłem 'zagrzać' miejsca na dłużej u boku kobiety bo po prostu... związki mnie męczą(?) związek trzeba pielęgnować, wychodzić razem, starać się, rozwiązywać razem problemy.. innymi słowy ktoś się pojawia w Twoim życiu i jest z Tobą przez cały dzień (bezpośrednio lub nie) jeżeli nie mieszkacie razem to spotykacie się. A ja tego nie lubię, męczy mnie to, drażni.. nie jestem typem odlutka, mam kilku znajomych czasami wychodzimy do klubu, pracuje od poniedziałku do soboty, mam dwa mieszkania na jednym z nich nadal mieszka ojciec na drugim ja, czasami do niego wpadam ale nie za często.. Pracuje na trzy zmiany, po pracy wracam robie sobie jedzenie, odpalam tv albo komputer, sprawdzam sieć/informacje/muzyka/film/dokształcam się (dodatkowe kursy, doskonalenia zawodowe) I pomimo kilku związków nie wyobrażam sobie drugiej osoby u siebie w domu, dobrze czuje się sam ze sobą, moge robić co chce w której chwili chce i kiedy chce, jeżeli mam ochotę iść spać o 17:26 to to robię (oczywiście to metafora) nie jestem uzależniony, nie mam obowiązków wobec drugiej osoby, mówią że prawdziwych singlów nie ma i że każdy chce z kimś być tylko się tego wypiera, a u mnie jest całkowicie inaczej i nie wiem czy to jest normalne czy nie.. z drugiej strony dziwi mnie opinia innych osób stawiająca taką osobe jako nieudacznika w stylu "Masz tyle lat, prace, samochód, pieniądze i nie masz dziewczyny.. na pewno nie jesteś gejem? co z Tobą nie tak?" a jak dziewczyna nie ma chłopaka to pewnie lesbijka, albo chora psychicznie.. Może ktoś ma podobnie? ;-)