Mój problem z kobietami...

To bardzo dziwnie... ale tak mam, niestety dla siebie... Mam ponad 30 lat, zrealizowałem się - nazwijmy to - intelektualnie i jeszcze nie do końca zawodowo ;)... nie mam problemu z nawiązywaniem kontaktu z ludźmi, z kobietami też nie... może ekstrawertykiem nie jestem, ale jakichś wielkich problemów u siebie nie diagnozuję ;)... do momentu, gdy nie poznam/nie widzę dziewczyny/kobiety, która mi się podoba. Tu się dopiero zaczyna. Przede wszystkim, nie potrafię z siebie wykrztusić nic sensownego, w głowie tworzą mi się "rożne scenariusze", strasznie "dużo myślę, zero spontaniczności", mam wrażenie "że nie jestem jej godny" (jakkolwiek to nazywać) - chociaż oczywiście nie ma to żadnego uzasadnienia patrząc racjonalnie, staję się niepewny siebie... W każdym innym przypadku, kiedy wiem, że kontakt z kobietą ogranicza się do spraw zawodowych, czy nawet towarzyskich na stopie kolega-koleżanka nie mam żadnych problemów... może czas na psychologa? :0

Do rozkraczochy s********j i nie truj tutaj:P

Niestety ale jesteś takim typem. Psycholog ci nie pomoże z resztą ogólnie uważam że oni są dosyc bezużyteczni. Może raczej jakaś forma pracy nad sobą, chociaż trudno powiedzieć. Nie wiem właściwie co mogłoby nam pomóc bo też jestem takim typem, mam za sobą kilka związków w tym jeden ponad 5 letni więc niby całkiem spore doświadczenie i wiesz co? to też nie pomogło. Niektórzy nie umieją postępować z kobietami, podrywać itd i już. Mam wrażenie, że takim osobnikom pozostaje czekać na okazje, mnie się trafiają i myślę, że jeżeli ktoś nie jest jakoś szczególnie odpychający to jemu też się trafią ale oczywiście nie jest to coś czego na prawdę by się chciało...