beznadziejne malzenstwo

20:03 pytasz jaki był przed ślubem. Są tu dwie kwestie. Pierwsza taka że ja nie znałam życia takiego codziennego z nim. Byliśmy weekendową parą. Ja przyjeżdżałam do niego w weekendy bo studiowałam zaocznie w mieście w którym on studiował dziennie, ale wtedy zazwyczaj była jakas imprezka tam bo mieszkało tam więcej osób. On wtedy czasem coś ugotował więc się pokazywał od lepszej strony ale to nie jest tak że on sie jakoś krył z tym jaki był. Czasem zaskakiwał czymś fajnym i odlotowym, a czasem wyskakiwał z jakimś brzydkim zachowaniem jak to w życiu, ale generalnie nie miałam z nim kontaktu takiego na co dzień i nie na wspólnym rewirze tylko jako gość ktoś u kogoś, więc była sytuacja jakby na innych zasadach. Po ślubie gdy sie zamieszkuje na wspólnym to nagle zmienia się pespektywa i nagle wyłazi jakie kto ma podejście, zwyczaje itd. Druga sprawa taka. Ja byłam wtedy osobą młodą i nie znałam życia jeszcze. Nie wiedziałam co jest ważne, na co zwracać uwagę, nie wiedziałam jakie cechy u faceta kiedyś odbiją się czkawką czy depresją. W życiu tez jest tak że to co po trzydziestce jawi się jako ciężka wada to w młodości jest postrzegane jako wada drobna a nawet jako zaleta!

dziś Jeśli chcesz normalnie żyć, to odejdź i nie skupiaj się nad przeszkodami tylko nad tym jak zorganizować sobie przyszłe spokojne życie. Nie ma podstaw do ograniczenia ci praw rodzicielskich i tyle. Tysiące osób chodziło na terapię i już sam fakt pójścia świadczy DOBRZE o tobie, że chcesz nad sobą pracować, zmieniać się na lepsze. Nie daj sobie wmówić, że to jakiś feler. A tym bardziej finanse nie są przesłanką do ograniczenia praw. Pomyśl jak się dokształcić żeby mieć lepszą pracę i perspektywy na samodzielne życie.

Abc

Mężczyzna musi oprozniac jądra, dlatego dziwne to. On musi się onanizowac, czemu wiec nie chce sexu z toba albo sexu oralnego chociaż, bardzo to dziwne, przecież jaja by mu pekly jakby nic nie robił...

wiesz co, a może źle na topatrzysz? czujsz sie odtrącona a to moze on cierpi...? wiesz depresja to taki stan, ze nawet najbliżsi mają problem zeby go zidentyfikować. może skontaktuj się z psychologiem? tylko poczytaj o kims na prawdę dobrym w twoim miescie. U mnie, w Poznaniu bardzo chwalą panią Aleksandrę Gronowską. Może masz blisko?

Odswiezam temat

Moim zdaniem warto czasem zawalczyć, jeśli nic z tego nie będzie to wtedy bym odeszła i wiedziałabym, że próbowałam..

jak niektóre z was czytam to mnie to przeraza jak mozna tak zyc, jak można być taką osobą. czemu nie odejdziecie?

A ja nie mogę czytać takich wpisów jak Twoje-kogoś kto nie ma pojęcia o sytuacji a ocenia. Każdy myśli, ze odejść to jak pstryknac palcem. Jak sie jest samej to sie pakujesz i tyle Cię widział. Z dziećmi nie jest to takie oczywiste i łatwe. Tym bardziej jak ma się małe dzieci i nie bardzo ma się dokad z nimi pójść. Dlatego matki wybierają " mniejsze zlo".

12.24 dokładnie. A jeszcze jak facet zastrasza kobiete, że sobie nie poradzi, albo wpaja jej poczucie winy (że przez swoje "zachcianki" skrzywdzi dzieci).

Warto porozmawiać, zapraszamy do naszych doświadczonych terapeutów http://www.centrumvide.pl Postarają się pomóc w sytuacjach, które wydają się bez wyjścia.