Jestem nieszczęśliwie zakochana w biseksualnym chłopaku

Mam 19 lat. Od 2 lat jestem nieprzerwanie zakochana w chłopaku. Mieszka on 300 km ode mnie. Tęsknota mnie dobija. Na początku znajomosci bardzo często pisaliśmy, rozmawialiśmy przez telefon. Widzieliśmy się na żywo tylko kilka razy, ale były to najwspanialsze dni mojego życia. Jednak mój obiekt westchnień często nie dotrzymywał słowa, nie spotykał się ze mną mimo że obiecywał, już nie pisaliśmy tak jak kiedyś. Dzisiaj nasz kontakt jest zerowy. Pół roku temu dowiedziałam się, że ma chłopaka. Wspominał mi, że jest bi, jestem tolerancyjna wiec to zaakceptowałam i nie zniechęciło mnie to. Cały czas liczyłam, że może coś z tego bedzie, często dawał mi rożne sygnały, pisał komplementy mówił ze tęskni i bardzo mnie lubi. Gdy miałam chłopaka (przez krótki czas aby wzbudzić w nim zazdrość...) odradzał mi tego związku wyglądało jakby właśnie był zazdrosny. Nie wiem co mam robić. Był okres, że codziennie dzien i noc płakałam przez niego, marzyłam i tworzyłam historie o tym, że możemy być razem, chciałam do niego jechać i nigdy nic z tego nie wychodziło. Teraz nie piszemy od dłuższego czasu, ale chciałabym pojechać i porozmawiać z nim, bo chyba już mu sie z tym chłopakiem nie układa. On wie, ze byłam w nim zakochana, niby też się tym przejął, ale z drugiej strony musiałby mnie lepiej poznac aby zrozumieć jak jest dla mnie ważny. Pomóżcie co zrobić? Napisać do niego i zaproponować spotkanie, postawić sprawę jasno aby sie już nie wykręcał a jeśli znów mnie zawiedzie to dać sobie spokój, tylko nie wiem czy potrafię... przez nikogo tak nigdy nie zwariowałam